Vrijdag 4 februari heb ik een afspraak bij mijn gynaecoloog in het ziekenhuis. Alles is goed met de baby, is groot, wat we al weken weten. Zoals afgesproken willen ze hem halen met 39 weken dus belt de arts iemand op en vraagt welke datum ons uitkomt qua inleiding, ik ben dan bijna 39 weken. Dat voelt enorm gek en ik voel ineens een enorme spanning in me opkomen. Ik kijk vragend mijn man aan die nog even in z'n agenda kijkt wat uitkomt op z'n werk. 

Ik kan zeggen dat het zeker beter met mijzelf gaat! Nu ik een andere baan heb met super leuke collega's, wat ik hiervoor niet had, merk ik dat ik weer veel meer mezelf word en veel relaxter ben. Ik heb weer zin om dingen te doen en hobbys weer op te pakken. 

Wow, ik was even vergeten hoe zwaar emdr is. In 2015 kreeg ik dit al voor een angststoornis, met succes, maar dan met piepjes (koptelefoon en dan om en om piepjes)

Dit zou top zijn, tijdbesparend als moeder!

Waar ik nergens bang voor was toen wij aan kinderen wilden beginnen is dat nu helemaal anders. 

Onze zwangerschap aankondiging bij vive

Hier zijn wij! Bam op je beeldscherm 

De meisjes Seising