Een tijdje geleden deelde ik mijn bevallingsverhaal van Saar. Heel kort hoe dat ging: Mijn vliezen braken, De weeën werden heel snel heel heftig en we waren nog geen 5 minuten op de verloskamer van het ziekenhuis toen Saar, op de wc, werd geboren.
Sociale media is leuk: Je leert nieuwe mensen kennen, mensen leren jou kennen, je kan om advies vragen of gewoon even je ei kwijt.
Zorgen om de kinderen, die heb je altijd wel ergens denk ik, maar echt extreme zorgen hadden we nog nooit gehad. Tot aan half december en we merkten dat er iets aan de hand was met Saar.
Aan het begin van de 38e week van de zwangerschap riep ik: 'Vrijdag ga ik bevallen.' Ik zou dan 38+6 weken zwanger zijn en bij Dex ben ik toen ook bevallen. Ik had zo sterk het gevoel dat dit bij de tweede ook zou gebeuren.
'Hé Jalees, Jij hebt alleen maar positieve verhalen, snel zwanger, vrij makkelijke zwangerschappen en bevallingen, makkelijke kinderen'
Voor ons is altijd wel duidelijk dat we het niet bij maar één kindje wilde houden. We wilde toch wel heel graag een broertje of zusje voor Dex. Mijn grote wens was ook om hier niet teveel leeftijdsverschil tussen te hebben zitten, zodat ze echt samen zouden opgroeien. Toen Dex een maand of 8/9 was, begon het alweer te kriebelen bij mij. Wat zou het leuk zijn om voordat Dex twee is, een broertje of zusje voor hem te hebben?
Tijdens mijn zwangerschap van Dex had ik besloten borstvoeding te willen geven. Ik ben naar een voorlichtingsavond geweest van een borstvoedingsspecialist van de kraamzorg en had me verdiept in de verschillende soorten kolven en er een aangeschaft.
Profiel
Posts
(26)