“wat hebben ze je in godsnaam aangedaan dat je zo'n moeilijke keuze hebt moeten nemen?!"

Hoe was jou kindertijd? Kun je je er veel van herinneren? Of juist niet? Als ik terug denk aan mijn kindertijd weet ik er niet veel meer van. Is dat normaal? Wanneer mijn ouders of m'n oma het heeft over vroeger. Kan ik me vaak dingen niet herinneren. Misschien omdat ik het anders beleefd heb? Negatief?

Mijn 3e bevalling was weer een nieuwe ervaring. Ik heb volgens mij nu wel alles gehad. De eerste kwam natuurlijk, maar wel met hulpmiddel (vacuümpomp) ter wereld. Bij de tweede vorderde de ontsluiting niet na een inleiding, waardoor het uiteindelijk een spoed keizersnede werd. De derde een geplande keizersnede. Bewust voor gekozen. 

Kraamverzorgende is het. Kraamhulp mag ik niet zeggen. Ik bedoel er overigens niets negatiefs mee. Met het woord kraamhulp. Wij noemen de kraam hier allemaal kraamhulp. Omdat je iemand helpt. Je biedt hulp aan. Op verschillende gebieden. Tijdens de kraamtijd in de kraamweek aan de kraamvrouw? Toch? Of niet? Wat is er zo verkeerd aan dat woord? Waarom is er zo'n negatieve associatie mee? 

Wil degene die dacht dat dit leuk was het ook even ongedaan maken? m'n kind is ontroostbaar omdat hij niet op de schommel kan. Hij had zich zo verheugd. Bedankt hé!

Ik moet eventjes hard nadenken hoe het ook al weer ging. Je zou denken, zulke dingen vergeet je niet, maar als je het weggestopt hebt, dan kom je er natuurlijk niet zo makkelijk bij.

Ik schreef een hele tijd geleden al over alle chaos in mijn hoofd. Dingen vergeten, geen concentratie, ergens mee beginnen, het niet afmaken en vervolgens aan iets nieuws beginnen, ik werd er zelf gek van! Na 4 zwangerschappen en 3 bevallingen weet ik ook wel dat het er een beetje bij hoort. Dat ont-zwangeren, maar jezus, wat is het eigenlijk zwaar he? Het wordt in ieder geval zwaar onderschat naar mijn idee. 

Met een baby, Peuter en een kleuter. Hoe kom ik die door? Dat dacht ik aan het begin van de vakantie. Ik zag er als een berg tegenop. 

Inmiddels is mijn kleine meid bijna 1 jaar! Wat vliegt de tijd. Niet normaal. Ik heb haar 9 maanden kunnen voeden. Hoe mooi is dat! Ik ben zo trots. Nooit gedacht dat we überhaupt de 3 maanden zouden halen. Zoveel obstakels. Een kraamhulp die niet mee hielp. Een verloskundige die het beter vond om flesjes KV te gaan geven. Maar daar was ik het niet mee eens. Als er 1 ding weer duidelijk geworden is, dan is het dat ik een echte doorzetter ben. Tepelkloven, bloed, tepelhoedjes, spruw, bijna alles hebben we gehad. Maar doorgezet. 9 maanden ♥️ jij en ik. Ik en jij. Wij. 9 maanden! We did it! Trots.