Een tijdje terug begon het, midden in de nacht schrok Bessje wakker en was lastig te troosten. Een makkelijke en snelle oplossing was toen bij ons in bed leggen. Ze werd snel rustig en kroop helemaal tegen mij of Roland aan. Zo had toch iedereen een redelijk goede nachtrust. 

Het is een beetje zo gegroeid, maar sinds deze zomer ben ik de plaatselijke speeltuin oppas. Zo lijkt het in ieder geval.

Jaxx' eerste woordje was overduidelijk PAPA. Hoe teleurstellend ik dat ook vond. Hij heeft het nog weken volgehouden, zelfs woorden als BAL, OHOH en HOI kwamen voorbij, maar mama....? Nee dat wilde meneer maar niet zeggen! Maar toen hij het eenmaal kon, is hij niet meer gestopt. Soms denk ik zelfs nog vol verlangen terug aan de tijd dat hij geen mama kon zeggen. Nu hoor ik het ongeveer 1000X per dag, afgewisseld met Mam, Maham en Maaaaamaaaa....

We maakten ons ernstige zorgen, een kindje van 3 moet lekker onbezonnen spelen en niet uitten door middel van haarzelf pijn te doen. Terwijl wij met man en macht aan het ontdekken waren wat het is (diëtist, osteopaat) beseften we ons dat het afnam. 

Vele reacties kreeg ik. Fijn! Daar was ik namelijk naar opzoek. Ook hebben we niet stilgezeten hoor... Samen met mijn man ben ik in gesprek gegaan met Bess. Ze kan met haar 3 jaar al best goed verwoorden wat er in haar omgaat. 

Ze bonkt dan met haar hoofdje tegen de muur, of op de vloer of net wat er in de buurt is. Laatst sloeg ze zelfs met een vuistje haarzelf toen ik vroeg of ze stiekem de voordeur al had opengemaakt (wat het geval was)...

De afgelopen tijd zit ik niet zo lekker in mijn vel. Reden: onzekerheid (denk ik). Zoals in mijn vorige blogs beschreven houd ik enorm veel van mijn gezin, maar mis ik soms het uitgaan. Aan de andere kant, ben ik enorm geschrokken van mijn handelen richting Bess en Jaxx in sommige stressvolle situaties. Ook de reactie van Roland daar weer op laat me onzeker voelen. 

En sinds dien doet hij dat steeds vaker... Terwijl ik echt niet meer ontploft ben sinds die bewuste keer. 

Dit is er gebeurd: Jaxx moest naar de kinderopvang. Dat betekent haasten haasten haasten. Naast Jaxx ook proberen Bess te sturen en mezelf te verzorgen. Jaxx had niet zo'n goede zin, had ik al door.