Hey lieve lezers,

Hey lieve lezers, Na 3 mislukte IUI pogingen beslisten m'n man en ik om over te stappen naar IVF. Het was ondertussen al juni 2019 en we waren dus al een half jaar met ons traject bezig zonder enig resultaat. Ik ging op raadpleging bij de fertiliteitsarts om het verloop van ons traject te bespreken. Ze legde me uit dat bij veel mensen pas na de derde IUI een succesvolle inseminatie komt. Ik vertelde haar dat mijn man en ik het besproken hadden en dat we toch graag wilden overstappen naar IVF. Ze was heel vriendelijk en gaf me meteen een hele hoop uitleg. Hierdoor merkte ik dat je er gewoon in mee gaat. Je luistert wel maat onthoudt maar de helft. We moesten een berg papieren invullen, bloed laten trekken voor genetisch onderzoek en nog een afspraak maken bij de vroedvrouw voor uitleg over de medicatie. Ze vermeldde ook dat slechts  30% bij de eerste IVF poging al zwanger werden. Dit klonk absoluut niet bemoedigend. Zeker niet als ik eraan denk hoeveel "geluk" m'n man en ik altijd hebben 🙄 De afspraak met de vroedvrouw kon gelukkig snel doorgaan, ze hadden beslist dat ik het lange traject zou krijgen omdat ze voorzichtig wilden zijn. Eerst moest ik de pil pakken, wanneer ik dan ongesteld werd moest ik een neusspray gebruiken en een afspraak maken voor een bloedname. Aan de hand van deze bloedname zou de arts dan beslissen hoeveel eenheden medicatie ik moest spuiten. Op het einde moest ik dan weer een andere spuit zetten. Gelukkig schreef ze alles mooi op een papier. Dit werd mijn houvast. Hoe ik deze eerste IVF poging ondervonden heb lezen jullie in mijn volgende blog 😊 Fijn weekend!! ❤

Hoii lieve lezers, 

Hey lieve lezers, 

Hey lieve lezers,

Hey lieve lezers 😊

Hallo lieve lezers,

Hey lieve lezers,

Oktober 2017, na 2 maanden getrouwd te zijn en 6,5j een relatie te hebben waarin we veel bergen overwonnen hadden (zoals studies, zoektocht naar werk, werken en studeren en een huwelijk voorbereiden tegelijk, maar vooral de MS diagnose en de zoektocht naar goede medicatie van mijn man) besloten we dat het tijd was om te stoppen met anticonceptie en aan kinderen te beginnen. Mijn mama vertelde altijd hoe zij telkens meteen zwanger werd, mijn schoonmama vertelde me dat zij na 2 maanden zwanger werd van haar eerste en dat zij vond dat het al lang duurde dat ze 4 maanden hadden moeten proberen voor hun tweede. Oké, we beginnen hieraan met goede moed 💪🏻 Ik installeerde een app waarmee ik kon bijhouden wanneer ik ongesteld was en dus ook wanneer ongeveer mijn vruchtbare periode was. Maand na maand na maand werd ik ongesteld. telkens weer die teleurstelling bij mij en ergens ook opluchting bij mijn man. Hij betwijfelde het namelijk of hij wel geschikt was om papa te worden. Hij had schrik. Een jaar ging voorbij en op 27 oktober 2018 gingen we dan toch maar eens naar de gynaecoloog om te bekijken of dit wel normaal was. Ik was toen namelijk al 26 jaar en mijn man 30. Ze maakte een echo en zag een klein zwart stipje in de baarmoeder. Ze vertelde me dat ik me nog niet teveel moest verheugen want dat het lucht zou kunnen zijn, maar het kan ook wel een vruchtje zijn. We hebben voor de zekerheid een bloedname gedaan en maandag mocht ik bellen voor het resultaat.... Spannend 😍 Die avond gingen we met mijn beste vrienden mijn verjaardag vieren. Ik vertelde hen dat we naar de gynaecoloog geweest waren en dat het kon zijn dat we zwanger waren maar dat dit niet zeker was. We vierden en maakten plezier en ik beloofde hen op de hoogte te houden. Maandag het verdikt: niet zwanger. Weeral niet. Waarom toch niet? We gingen een hele resem onderzoeken moeten ondergaan om de reden te achterhalen. Fijn (niet dus). Ik herinner me nog mijn hysterosalpingografie (foto's van de baarmoeder en eileiders) poeh dat deed pijn! Ik vertelde mijn man dat als bevallen zoveel pijn deed ik dit niet zou kunnen 😄 Even doorgaan naar einde december 2018 tussen Kerst en Nieuwjaar mogen we op raadpleging bij de gynaecoloog komen om alle resultaten te bespreken. Er is een probleem met de kwaliteit van het zaad bij mijn man. Dit komt niet enkel door het roken. De kans dat we op een natuurlijke manier zwanger kunnen worden is ontzettend klein. We moeten dus naar een fertiliteitsspecialist gaan. Gelukkig Nieuwjaar! Hier begint ons verhaal. Dit ga ik vertellen in de volgende blogs.