Afgelopen dinsdag maakte ik me druk om allerlei dingen...een kras op mn auto, drukte onderweg, juist geen drukte op m''n werk...Aan het einde van de dag voelde ik me even een aansteller...

Laatst had ik Anouk van 4 opgehaald van de BSO toen ze me vroeg: Mamma, wanneer gaan we weer naar de hemel?

Een kind hebben wat leergierig is is fijn... Heel fijn! En in deze digitale tijd horen de computer, tablet, smartphone, game console, enzovoort daar ook bij. We hebben de juiste afstemming gevonden wat betreft computer en kind.

Sinds haar tweede is Anouk zindelijk, maar het laatste jaar heeft ze steeds vaker ongelukjes. Als ze moet plassen, moet ze dat ook meteen en vaak is ze dan te laat en plast ze op de wc vloer, of in haar broek.

Vroeger rookte ik...niet vreselijk veel, maar genoeg om ongezond te zijn. Toen ik zwanger wilde worden, ben ik eerst gestopt met roken, om vervolgens met de pil te stoppen.

De afgelopen 3 jaar heb ik op het kindje van mijn vriendin gepast op woensdagen. Ook al was het soms een geregel (zeker toen mijn fiets incl 2 kinderzitjes uit de schuur gestolen werd), ik heb het met veel liefde en plezier gedaan. Toen was de tijd er dat mijn jongste ook naar school zou gaan en bij mn vriendin nummer 2 op komst was.

Vorige week begon zoonlief tijdens het eten te klagen over buikpijn, hoofdpijn en keelpijn. Aangezien hij niet snel klaagt, hebben we hem een paracetamol gegeven voordat hij naar bed ging.

Heerlijk die Sinterklaastijd! Natuurlijk zijn de kids net even wat eerder wakker (06.15u  in plaats van 08.30u in t weekend) en ja, ook bij mij thuis zijn ze drukker dan normaal.

Mijn oudste viert zijn verjaardagsfeestje. Dat heeft nog wel wat voeten in de aarde... Hij wil graag 8 vriendjes meenemen, maar eigenlijk vind ik dat onzin. Hij heeft 2 échte vrienden en verder een stuk of 4 vriendjes waarmee hij soms speelt (en dan vooral op school). Hoe graag hij ook 8 kindjes mee wil nemen, het gaat niet gebeuren! Ik ga niet met kindjes op stap waar hij normaal niet mee speelt. Hij dacht er even over na en (gelukkig) was hij het uiteindelijk wel met me eens. Dat was stap 1. Op naar het volgende punt: Wat gaan we doen? Thuis met een stelletje stuiterballen zie ik niet zitten, maar ik wil ook geen honderd(en) euro(’s) kwijt zijn.