Er was een tijd dat ik zoekende was naar een AED, waar de EHBO post zat. Of ik daar makkelijk kon komen. Die tijd hoopte ik met heel mijn hart dat ik op een dag zou komen dat er amper mensen op een event waren. Want hoe drukker hoe vervelender voor mij.

We hebben maar één leven. Hou het simpel!

Het is niet altijd rozengeur en maneschijn natuurlijk hé. Ik doe mijn stinkende best om mijn meisjes een leuk, gezellig en liefdevol leven te geven. Het zijn en blijven kinderen, hoe goed je je best ook doet.

Zo niet vanzelfsprekend. Zo niet iets om te plannen. Ik hoor het vaak om mij heen, ‘als ik … qua leeftijd ben wil ik kinderen.’ En ik hoor wat je zegt, dat wou ik ook. Maar je hebt niets te willen in sommige gevallen. Voor je mij gaat feliciteren, heel lief maar nee ik ben niet zwanger.

Samen dingen ondernemen, onze lievelings! Eropuit maar ook zeker thuis. Bakken heb ik altijd al leuk gevonden. Maar sinds ik kindjes heb, geniet ik daar dus nog meer van! Yentl en Loua vinden het ook echt heel leuk. Van het begin tot het einde. ‘Mam mag ik dan de eieren erin doen?’ Jong geleerd…

In een paar jaar tijd is mijn rugzakje best gevuld met een hoop heftige dingen. Maar ik denk als ik kijk waar ik nu sta in het leven, dat al die levenslessen mij hebben gevormd tot wie ik nu ben. Sterker in mijn schoenen en zeker ook zelfverzekerder. Wilt natuurlijk niet zeggen dat ik geen onzekerheid meer ken. Maar anders…

Stel je voor, je kind is 13.00 uit van de peuterspeelzaal. Je komt daar aan en is niet daar bij de peuterspeelzaal. Maar ziet dit kleine guppie met haar rugzakje en een tekening in haar hand helemaal alleen lopen. weg van schooltje, richting het grote schoolplein. Terwijl papa of mama nog niet zijn gezien. Hier is het laatste woord nog niet over gezegd…

Wat als je zwangerschap goed verliep? Weinig tot geen last van kwaaltjes, op wat maagzuur aan het einde na. Wat als beide bevallingen als een droom waren? En daardoor vaak gekscherend zegt er op die manier nog wel 10 op de wereld kan zetten? Wat als je juist zeker wel keihard op die roze wolk zat na beide bevallingen? Dat de kleintjes gelijk aanpapte bij het geven van borstvoeding?

De keuze die wij vorige week hebben gemaakt om Yentl naar de overblijf te doen op sommige dagen (ivm géén continurooster) was lastig voor mij. Maar ondertussen stiekem ook erg fijn om meer 1 op 1 tijd te hebben met Loua🤍. Hoe graag ik beide ook bij mij heb, het is ook zo belangrijk als het kan die tijd te benutten. En echt tijd te hebben, ipv steeds op de klok te moeten kijken. Naar school heen en weer racen voor Yentl. En Yentl heeft het helemaal leuk! Win win toch?