I really need a break! Eerlijk over ouderschap

Het is niet altijd rozengeur en maneschijn natuurlijk hé. Ik doe mijn stinkende best om mijn meisjes een leuk, gezellig en liefdevol leven te geven. Het zijn en blijven kinderen, hoe goed je je best ook doet.

Je verzint dingen om het leuk en gezellig te maken. ‘Zullen we een cake bakken? Zullen we buiten een rondje fietsen?’ Als je dan van je 5-jarige een keiharde NEE(!) te horen krijgt omdat zij liever naar haar vriendje wilt om te spelen. Of liever thuis met haar zusje en barbies speelt. Er zijn dagen dat ik dat dus heel slecht trek. Ik verlies mijn geduld en wordt voor niets boos! Roep dingen als ‘het is ook NOOIT goed’ bladiebla. Maar als ik dan eens goed ga nadenken, het was juist al goed! Zij waren lief aan het spelen. Zij hadden op dat moment niets meer nodig dan elkaar, de barbies/poppen en een achtergrond muziekje.

Ik kan mezelf dan wel voor mijn kop slaan! Waarom wil ik altijd het onderste uit de kan halen? Waarom is goed niet goed genoeg? Waarom maak ik het mezelf en daardoor ook mijn meiden soms zo moeilijk?

Sometimes i really need a break…

from myself ✌🏼