Zo niet vanzelfsprekend

Zo niet vanzelfsprekend. Zo niet iets om te plannen. Ik hoor het vaak om mij heen, ‘als ik … qua leeftijd ben wil ik kinderen.’ En ik hoor wat je zegt, dat wou ik ook. Maar je hebt niets te willen in sommige gevallen. Voor je mij gaat feliciteren, heel lief maar nee ik ben niet zwanger.

Het is de week van de vruchtbaarheid. En daar, gezien ons verleden, wil ik toch even bij stilstaan. Ik hoor het Yentl ook zeggen, ‘later hé mam, wil ik net zoals jou worden. Ook mama…’ slik! Dat snap ik lieverd, mama zijn is iets heel moois 🙏. De weg die sommigen moeten afleggen om mama óf papa te mogen worden is alleen soms zo keihard!

Toen de buitenwereld ook een beetje mee ging krijgen dat wij niet natuurlijk zwanger konden worden, kreeg je zo af en toe van die vragen. ‘Ben je nooit jaloers als je zwangeren vrouwen ziet rondlopen?’ ‘Vind je het moeilijk gezinnen te zien met kindje(s)?’ Maar nee dus, ik ben daar nooit jaloers op geweest. Ik vond het alleen maar mooi, kon alleen maar dromen dat mijn droom ook uit zou komen.

Hormoonpillen - hormooninjecties - miljoen inwendige echo’s verder net zoals de miljoenen ziekenhuisbezoekjes. Maar nog altijd geen zwangerschap. Uiteindelijk overstappen op IVF behandeling. Waar ook weer nieuwe gezichten jouw in je blootje zien. Mega lampen erop en hoppa. Man man ben nog nooit zo vaak uit de kleren gegaan als toen. Maar wel bij de eerste ronde, thank god, zwanger. Lieve jij, als jij ermee bezig bent of middenin zit. Ik denk aan jou! Aan jullie! Het is zoooo pittig, dat voelde ik vooral een hele tijd daarna. Maar het is je allergrootste droom. Dus je gaat door🤍 besef hoe sterk je bent! Want dat ben je… dat moet je zijn! Ik hoop dat ook jouw droom vervuld mag gaan worden. Liefs!!