Steeds vaker kreeg ik de vraag waarom ik niets meer plaatste op Mamaplaats. Er was en is eigenlijk geen reden voor waarom ik dat de afgelopen 9 maanden (want zo lang bleek het al te zijn) niet heb gedaan. Het is zeker niet zo dat we stil zaten of niets meemaakten ( en er dus niets te delen viel), het is ook niet zo dat ik er bewust mee ben gestopt. Het is eigenlijk gewoon zo gelopen.

We gaan terug.

Toen ik vrolijke foto's online gezet had vanaf ons vakantieadres waren er boze reacties.

Het is toch niet nodig dat iemand je kind naar school ziet gaat. Is het nodig om te delen dat je kind weer naar voetbal gaat, dat doet hij toch iedere week? Wil je soms heel veel volgers? Wil je influencer worden? Denk je dat je kinderen dit later wel leuk vinden, alles blijft online vindbaar?

Het is inmiddels een hele tijd geleden dat ik hier iets schreef. Niet omdat er niets te melden was, het leven was juist een rollercoaster maar ik was er nog niet klaar voor.

Ik krijg vaak berichtjes van mensen waarin ze vragen of het contact met de biologische moeders altijd leuk is. Nee, het is niet altijd leuk. Zeker niet! Maar heel veel dingen in het leven zijn niet altijd leuk maar toch meer dan de moeite waard om in je leven te hebben. Zo is het voor mij ook met biologische ouders.

Wie ons volgt op Instagram weet dat wij dagelijks spelletjes spelen. Met een gezin met heel veel verschillende leeftijden zijn spelletjes iets wat vrijwel altijd kan want ook al is een spelletje pas geschikt vanaf bijvoorbeeld 8 jaar dan is het wel mogelijk om voor de jongste de dobbelsteen voor de oudste te gooien. Zo na of voor het eten is het echt even een familiemomentje. Ik kan daar echt heel erg van genieten. Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat ik lang niet ieder spelletje leuk vind. Er zijn hier ook echt wel spelletjes het huis in gekomen die na een paar keer spelen door werden gegeven aan iemand anders, simpelweg omdat het niet was wat wij van een spelletje verwachten.

Het is deze week, week van de pleegzorg, reden genoeg om hier ook wat te delen over pleegzorg. Ik ontvang heel veel persoonlijke berichtjes via social media. Heel vaak gaan die over pleegzorg en adoptie. Oprechte vragen, mensen die hun eigen verhaal delen of mensen die een mening hebben. Ik probeer iedere vraag zo goed als mogelijk te beantwoorden.

Hij is trots en niet zo’n klein beetje ook. Hij straalt van oor tot oor want het is hem gelukt. Niet dat ik ook maar 1 seconde heb getwijfeld of het hem zou lukken want de cursus is zo opgebouwd dat succes verzekerd is. Naast dat blindtypen natuurlijk een hele handige vaardigheid is om te beheersen, denk ik nu, na afloop dat ik het vooral iedereen zou aanraden die een kind heeft die een succesnummer, een boost voor zijn of haar zelfvertrouwen kan gebruiken.