Naar de VS voor de biologische familie van de kids

Steeds vaker kreeg ik de vraag waarom ik niets meer plaatste op Mamaplaats. Er was en is eigenlijk geen reden voor waarom ik dat de afgelopen 9 maanden (want zo lang bleek het al te zijn) niet heb gedaan. Het is zeker niet zo dat we stil zaten of niets meemaakten ( en er dus niets te delen viel), het is ook niet zo dat ik er bewust mee ben gestopt. Het is eigenlijk gewoon zo gelopen.

Nu 9 maanden later is er veel gebeurt. We reisde af naar de VS om daar de biologische families van de kinderen op te zoeken. Een zenuwslopende reis er naartoe werd het toen we bij de overstap in Londen plots het vliegtuig moesten verlaten omdat Kyana geen toegang tot Amerika zou hebben. Verder werd er geen enkele uitleg gegeven, de koffers zouden wel doorvliegen maar wij moesten eruit.

Daar sta je dan in Londen met in en in verdrietige kinderen die alle kansen op een ontmoeting met hun biologische moeder, na 9 jaar, zien vervliegen. Ik zal over de reis binnenkort een uitgebreid blog schrijven want als ik alles wil delen, zoals de bijzondere ontmoetingen die plaatsvonden, dan zou dit een veel te lang verhaal worden.

Samen met Sietske van Pleeggezin van Jan Steen begon ik de podcast Anders maar ook gewoon. In de podcast delen we onze verhalen over pleegzorg maar ook die van andere gezinnen. We beantwoorden vragen die binnenkomen en gaan op onderwerpen zoals hechting dieper in. We zijn deze podcast begonnen omdat we beide via Instagram heel veel vragen kregen en zelf ook tot de conclusie kwamen dat er eigenlijk niet zoveel ervaringsverhalen online te vinden zijn. Wat is het leuk om te doen en wat zijn de reacties hartverwarmend! In het nieuwe jaar staan er al allerlei afleveringen gepland soms ook met hele interessante gasten die op een andere manier, als de manier waarop wij, met pleegzorg te maken krijgen. Bijvoorbeeld een biologische ouder, een volwassene die vroeger zelf in een gezinshuis verbleef maar ook mensen uit het werkveld zoals een voogd.

Naast de reis naar Amerika was het uitbrengen van mijn eerste kinderboek de afgelopen maanden toch wel een van de meest bijzondere dingen dit jaar. 'Mijn liefde voor jou' schreef ik op misschien wel een van de meest moeilijke momenten in mijn leven. Overdag hield ik mij groot voor de rest van het gezin, doorgegaan moest er worden, ik moest laten zien dat angst niet nodig was, dat we nog steeds konden genieten. s' Nachts lag ik wakker en was er door de stilte van de nacht, alle ruimte voor de angst die er wel degelijk was, voor de boosheid en het verdriet. Na een week zo 's nachts in bed rechtop te hebben gezeten besloot ik dat dit ook niets bracht. Dat je verdriet en angst nooit mag laten winnen maar er wel ruimte aan moet geven. Het was de dag dat een eigenaar van een boekhandel tegen mij gezegd had 'Ik heb niet wat je zoekt maar waarom maak je het niet zelf'. Ik lachte het weg toen hij het zei maar die nacht pakte ik er pen en papier bij toen ik niet kon schrijven. Het hele proces van een boek schrijven en daadwerkelijk uitbrengen en in de boekwinkels en bibliotheken krijgen zal ik ook nog een keer uitgebreid delen want ik weet dat er heel veel mensen zijn die een idee hebben, misschien zelfs wel een boek hebben klaarliggen wat ze hebben geschreven maar niet weten hoe ze verder moeten of niet durven. Ook ik vond het enorm spannend maar toen na een maand er een tweede druk nodig bleek kon ik ervan gaan genieten. Het is gelukt om datgene te maken wat ik wou delen.

Het einde van het jaar komt in zicht en daarmee ook de datum dat Jesiah er al 7 jaar niet meer is. Voor vele op de achtergrond geraakt, zeker nadat er nog een kindje bij kwam maar voor mij nooit.

Het is bij ons zeker niet altijd rozengeur en maneschijn maar genieten voert toch altijd de boventoon. Het mooie blijven zien in de soms hele moeilijke situaties. Als er een ding is dat je daarbij van kinderen kan leren dan is het wel hun veerkracht, hun kracht om keer op keer ervoor te blijven gaan. Op Instagram (www.instagram.com/come.on.lets.do.this) geven we een kijkje van ons leven en ook het bloggen hier en op ons eigen blog gaan we weer oppakken!.