Na het gesprek waarin werd verteld dat we geen kindjes meer konden krijgen op natuurlijke wijze werd er al snel een afspraak gemaakt voor een intake voor de iui. Het was naar mijn idee meer een kruisverhoor betreffende de vragenlijst die we in hadden moeten vullen als wat anders....Na deze ondervraging zijn we naar de gynaecoloog doorverwezen waar alles uit werd gelegd voor de eerste iui. Ik had gelukkig een regelmatige cyclus en moest bellen op de eerste dag van de menstruatie. Zo konden hun berekenen aan de hand van mijn cyclus wanneer ik een ovulatie had. En dan zou er een afspraak gemaakt worden voor een iui behandeling. Ook kreeg ik wat hormoonpillen mee die de kans op meerdere eiblaasjes (follikels) zou bevorderen. 

Ik zal even bij het begin beginnen. Toen onze oudste zoon bijna 3 jaar was durfde ook ik het eindelijk aan! We gaan voor een 2e kindje. Onze droom was altijd een groot gezin maar omdat ik al bijna 3 jaar een zware depressie of wel  een shock had wilde ik dit niet heel snel. Ook al was het nog niet helemaal weg, ik was weer redelijk stabiel en maakte grote sprongen vooruit. Ik voelde mij sterk genoeg een 2e kindje aan te kunnen. Na goed en lang overwegen heb ik dan met mijn vriend besloten de mirenaspiraal te laten verwijderen.

Allereerst schrijf ik deze blog om mijn hart te kunnen luchten en de gebeurtenis van toen miss beter te kunnen plaatsen.