De veiligste manier om te bevallen, zowel voor je baby als voor jezelf, is die bevalling waarbij zo weinig mogelijk kunstgrepen worden gebruikt. Elke medische ingreep op zichzelf brengt namelijk al een extra risico met zich mee., zowel voor je zelf als voor je kind. Daarom is het zaak om er zelf alles aan te doen om de bevalling zo normaal en spontaan mogelijk te laten verlopen. Dus voor je zelf die omstandigheden te creëren die je helpen om goede weeën te krijgen en te houden. Want zonder een lawine van sterke ontsluitingsweeën gaat de baarmoedermond immers niet zo gemakkelijk open en zonder krachtige persweeën is het erg moeilijk om een kind op eigen kracht naar buiten te drukken. Tijdens de bevalling moet je het dus vooral van de kracht van je baarmoeder hebben. Zwakke weeën vormen de belangrijkste oorzaak van kunstverlossingen zoals daar zijn een vacuüm- of – tangverlossing en een keizersnede. Dus je stimuleert de veiligheid van je bevalling door alles te doen – of láten- om open te gaan, je weeën te versterken en zo natuurlijk mogelijk te bevallen. Wat betekent dat in de praktijk? Wat kun je bijvoorbeeld doen? Oxytocine is het liefdeshormoon maar óók het bevallingshormoon. Het zorgt voor krachtige samentrekkingen van de baarmoeder. Adrenalineachtige hormonen werken het effect van oxytocine tegen. Om je baarmoeder ontvankelijk te maken voor oxytocine is het nodig dat je adrenalineniveau laag is. Om dit voor elkaar te krijgen is je houding en motivatie het belangrijkst: een goed humeur is het halve werk! Wat je nodig hebt tijdens de bevalling, is positieve motivatie, het vermogen om af te zien en de pijn te relativeren. Je moet je tijdens de bevalling overgeven, maar ook doorzettingsvermogen hebben, vooral wanneer het moeilijker wordt en de vermoeidheid gaat mee spelen. Zelfmedelijden is funest. Als je eraan toegeeft, krijg je een slecht humeur en wordt het steeds moeilijker om de weeën op te vangen. Adrenaline gaat dan een vervelende rol spelen, waardoor de bevalling ‘inzakt’.