Zoals ik in de inleiding al aangeef, ben ik bang om een blog te schrijven, nou ja meer bang dat ze denken dat mijn blog fictie is. Maar niks van wat ik in mijn blog zet is alles behalve fictie en dus de real-deal. Hoe spannend de verhalen die ik hier lees ook mogen wezen en de 1 nog spannender als de ander, mis ik de "echte" verhalen, ik ga eerdaags proberen om mijn story te bloggen, de real-deal dus.

En dan zit het er opeens,  een bult in je nek. Het zit je niet lekker en je maakt een afspraak met de huisarts,  ach mevrouw je keel in geïrriteerd en uw klier is wat opgezet maar er heerst griep en als het niet minder word dan moet u even terug bellen.

Dat je alleenstaand bent met kinderen is tegenwoordig een normaal iets in de tijd van nu, mensen staan niet meer raar op te kijken als je zegt dat je alleen woont met je kinderen. Maar als je in een dorp woont is dat toch anders, ze hebben vaak oordelen hierover. 

En dan is daar mijn eerste blog, best spannend want hoe begin je een blog?