Het einde van het schooljaar is dan nu toch echt wel in zicht. Nog 2,5 week en dan hebben onze koters ook eindelijk vakantie. Nog even knallen en dan mogen ze gaan genieten van hun welverdiende rust, want daar zijn ze wel echt aan toe. Even geen ‘moeten’ meer, maar alleen nog maar ‘mogen’. Natuurlijk is dit niet helemaal waar, want er zijn heus nog wel dingen die ze gaan moeten in de vakantie, maar school is daar even geen onderdeel van.

Toen mijn broer, mijn zusje en ik vroeger jong waren, moesten wij gewoon meehelpen in het huishouden. Dat hoorde er gewoon bij. We hadden nog geen vaatwasser, dus de afwas moest gewoon met de hand gebeuren en tja.. helaas waren wij dan de pineut. Ook stofzuigen, de tafel dekken en afruimen en koffie zetten waren dingen die er gewoon bij hoorden en daarnaast ook nog onze eigen kamers.

Inmiddels is het alweer 6 jaar geleden dat we in dit dorp zijn komen wonen. Vanwege het werk van mijn man was het nodig om dichterbij te gaan wonen. Hij had immers storingsdienst en moest binnen een bepaalde tijd op zijn werk zijn. We gingen zoeken naar een leuk plaatsje dichterbij zijn werk, ik wilde echter niet volledig richting zijn werk. Dus de kaart erbij gepakt en gekeken wat een handige plaats zou zijn. Vervolgens daar naartoe gereden en rond gelopen. Een prachtige kindvriendelijke omgeving, waar we het best naar onze zin zouden kunnen hebben.

Natuurlijk zie ik dat ook aan mijn drie kinderen, de jongste gaat volgend jaar zelfs al naar school, bizar. Maar we zijn dit jaar laat met de zomervakantie en hoe dicht we al in de buurt komen, de vakantie is er nog niet. De kinderen echter zijn er al wel aan toe, ze zijn moe, prikkelbaar en hebben bijna niet de energie om de dag goed door te komen. Vooral mijn dochter heeft hier last van. Feit blijft wel dat ze bijna nog ruim 6 weken naar school moet, hoe gaat ze dat redden?

Op vele vragenlijsten komt de volgende vraag voor: “Wat voor hobby’s heeft u?” Als ik naar mijn man kijk, dan kan hij op deze vraag antwoorden met heel veel dingen, ik daarentegen moet altijd even goed nadenken. Want wat zijn eigenlijk mijn hobby’s, wat vind ik nou eigenlijk leuk om te doen?

Mijn werk

Toen mijn oudste zoon geboren werd, was ik op slag verliefd. Ik had nooit gedacht dat ik zulke sterke gevoelens kon hebben voor mijn kind, maar het was toch echt zo. Ik vond dat kleine mannetje zo ontzettend bijzonder. Het was dan ook de vraag of er een tweede kindje zou gaan komen, want hoe zou ik van een tweede kindje net zoveel kunnen houden als van mijn mooie mannetje?

Bevrijdingsdag

Met kinderen is het leven nooit hetzelfde, elke dag is anders, elke minuut is anders. Ook mijn emoties en gevoelens zijn veranderd sinds de komst van mijn kinderen. Waar ik eerder stalen zenuwen had en zelf de ene horror film na de andere bekeek, is dit allemaal sinds de komst van mijn kinderen veranderd. Ik ben een zacht ei geworden, mijn stoere ik lijkt helemaal vervaagd te zijn. Alles komt ineens dichtbij en het woord 'angst' is elke dag in mijn leven aanwezig.