Vanaf mijn 16e ben ik al samen met mijn man. We fantaseerden vaak over een toekomst als ouders, maar tegelijkertijd konden we er geen voorstelling van maken dat we ooit meer van iemand anders zouden houden als van elkaar. Nog nooit had ik een gevoel gehad als deze en het bleef alleen maar groeien. We maakten een hoop verdriet door, deelden onze tranen, maar ook ons geluk werd gedeeld en we stapten dan ook 3,5 jaar terug in het huwelijksbootje..

Het was eind juni 2016. Samen met mijn schoonzusje en partner zaten we buiten op ons balkon. Omdat ons zusje (17) ernstig ziek was en nog maar kort te leven had werden er verschillende onderwerpen aangesneden.. Mijn man en ik vertelden haar die avond dat wanneer zij kwam te overlijden en we ooit in verwachting mochten raken van een meisje, we onze dochter naar haar zouden vernoemen en wat haar volledige naam zou zijn. Sophie Gerrianne Rorije. Ze was ontroerd. Zo zou haar nichtje ooit vragen waarom ze Gerrianne als doopnaam had en konden wij vertellen dat dit kwam door haar dappere tante Ger<3 Nog geen twee weken later is ze overleden. ( Bekend van over mijn lijk )De maanden verstreken en er werd steeds minder over haar gepraat door onze omgeving terwijl ons verdriet alleen maar groter werd. Wat een gemis. Als ik terugkijk begrijp ik oprecht niet hoe we de dagen , maanden en inmiddels al jaren zijn doorgekomen.

Volgens wetenschappers is de ideale leeftijd om moeder te worden de leeftijd van 34 jaar. Dit omdat vrouwen dan het meest stabiel en gezond worden geschat. Hierin kan me deels inleven. Er is namelijk een mogelijkheid dat mijn leven over 10 jaar er stabieler uit ziet dan op dit moment.