Het is alweer een tijd geleden dat ik een blog heb geschreven.  En dat komt omdat ik er simpelweg gewoon echt geen tijd voor heb (gehad). Inmiddels lopen er hier namelijk 2 peuters rond die al mijn tijd én energie volledig opslurpen.Beorn en Ylvie zijn in oktober 2 geworden en wauw, dat is te merken!Het baby achtige is er helemaal vanaf en het zijn nu echt 2 duidelijk aanwezige mensjes. Met een ijzersterke eigen wil.Ze rennen de hele dag van hot naar her. Klimmen overal op en halen de hele dag kattenkwaad uit. Samen, keer twee.Ze jutten elkaar lekker op en als de één iets doet, doet de ander het ook. Vechten, bijten, krabben en speelgoed afpakken gebeurt helaas ook de hele dag door.Ik ben inmiddels omgeschoold tot voltijd politieagent.Ik kan ze geen seconde de rug toe keren of er staat er alweer eentje te balanceren op de eettafel of vensterbank. Of met een beetje pech slaat er 1 met speelgoed tegen onze nieuwe tv of worden de kastjes leeggetrokken. 

De eerste nacht als nieuwe tweeling mama had ik overleefd. Wel zonder slaap. Ik durfde niet te gaan slapen en wilde waken over mijn kindjes. Daarnaast had ik overal jeuk over mijn hele lichaam en krabde ik mezelf tot bloedens toe open. Een allergische reactie op de morfine tijdens de keizersnede. Helemaal gek werd ik er van! Alsof er miljoenen beestjes onder je huid kruipen.

Vandaag is de dag.. dat we onze tweeling eindelijk mogen ontmoeten.

Ik kon een week later al in het ziekenhuis terecht, helaas in mijn eentje vanwege covid.

Juni 2014. Weer een negatieve test.. nummer 10 al.

Mijn eerste blog typen, spannend!