Zwanger van een tweeling!

Hallo, ik ben Linn ik ben 24 jaar en woon samen met mijn man Niels en twee hondjes in een klein dorpje genaamd Dinxperlo. Ik heb lang nagedacht om een soort blog te beginnen over onze sterrenkindjes Fenne en Bibi omdat dit verhaal voor ons best prive en zwaar beladen is maar ik het ook graag wil delen. 

15 Juni 2018 had ik savonds een positieve test in mijn handen. Door een missed abortion begin van het jaar was ik zo geobsedeerd om weer zwanger te raken dat ik mijn geluk niet op kon maar ik wel heel bang was.  

( Een missed abortion is een gemiste abortus of gemiste miskraam. Er is sprake van een missed abortion als de embryo of foetus niet meer leeft, zonder dat je dit in de gaten hebt. Dit is operatief verwijderd omdat mn lichaam het vruchtje niet wou loslaten.)  

Door onze miskraam begin van het jaar mochten we gelukkig eerder komen voor de eerste echo. De eerste echo was op 24 juli om 9.00uur. We zaten doodstil naast elkaar in de auto, alleen de radio galmde zachtjes op de achtergrond. We keken elkaar soms even aan maar er kwam verder geen woord uit. 

We mochten na binnen komen en ik zag weer het nare zwarte doek voor me waar de vorige keer een dood vruchtje op te zien was. De tranen schoten me weer in de ogen. De vrouw die de echo ging maken kende me nog en probeerde me gerust stellen. 

Mijn moeder en ik grapte veel over een tweeling, ook omdat mijn buik snel dikker werd. Toen we er klaar voor waren zette de echoscopiste het echo apparaat op mijn buik met een grote klodder koude gel.  Ze draaide het echo apparaat een paar keer van links na rechts en bleef op een punt staan. 

' zie je dat? Een kloppend hartje!'

Ik begon te huilen en kneep Niels in zijn hand.

Ze beleef moeilijk na het beeld staren en begon weer met het echoapparaat te bewegen. 

' nou, kijk eens hier.'  Ik schrik en kijk haar angstig aan.

' Ik zie hier nog een hartje kloppen, het zijn er twee!'