Jullie zijn zeker meer vriendinnen, dan moeder en dochter?

De moedermaffia, een veelgebruikte uitdrukking voor een online en offline leger van uberfanatieke betweters die minstens 1 keer drachtig zijn geweest en vol overgave een jong hebben geworpen. De exemplaren die dat vaker hebben gedaan schijnen enorme ambities te hebben om alle andere soorten binnen hun ras eens haarfijntjes uit te leggen hoe het wèl moet.

Mijn jongste dochter loopt het aller-allerliefst in een roze prinsessenjurk, overladen met glitters. Ze maakt haar outfit af met een blonde prinsessenvlecht en bijbehorende kroon, zwaait met haar toverstaf en roept dan dolgelukkig dat deze haar allergrootste lieveling van de hele wereld is. En dat mag niet. Schijnt. Want als ik een goede moeder wil zijn, en welke moeder wil dat nou niet, dan pleur ik die roze glitterzooi linea recta de prullenbak in, om het in te ruilen voor een Knex-robot in primaire kleuren.

Vroeger, en dan heb ik het nog maar over tientallen jaren geleden, kregen ladingen jonge vrouwen kinderen en keek niemand daarvan op. Nu is jong een kind krijgen echt ‘not done’ en vinden we daar iets van. Dat is naar, want elke moeder wil graag een blanco pagina om haar moederschap op te bouwen en te versterken en dat is makkelijker met support in plaats van kritiek.

1 - Bla, bla bla. Iedereen heeft een mening over je keuze en deelt die graag met je. De ene vind je egoïstisch en heeft nu al medelijden met je kind, de ander vind je fantastisch, stoer en helemaal van nu. Wat ze ook zeggen: ene oor in, andere weer eruit.