Snap
  • Kind
  • opvoeding
  • meisjes
  • genderneutraal
  • Loedermoeder

Genderneutraal opvoeden? Schei uit.

Mijn jongste dochter loopt het aller-allerliefst in een roze prinsessenjurk, overladen met glitters. Ze maakt haar outfit af met een blonde prinsessenvlecht en bijbehorende kroon, zwaait met haar toverstaf en roept dan dolgelukkig dat deze haar allergrootste lieveling van de hele wereld is. En dat mag niet. Schijnt. Want als ik een goede moeder wil zijn, en welke moeder wil dat nou niet, dan pleur ik die roze glitterzooi linea recta de prullenbak in, om het in te ruilen voor een Knex-robot in primaire kleuren.

Ik schijn mijn dochter in deze prinsessenrol, bewust en onbewust, mee te geven dat zij gered moet worden als lid van het zwakke geslacht, door een stoere ridderjongen met een zwaard. En daarmee ik ben ik nog net niet strafbaar als ik de horde feministische, genderneutrale strijdsters van deze tijd moet geloven. Iemand zei tegen mij dat ik een meisje alleen een paars theesetje mag geven, als ik dat dan ook aan een jongen geef. Door dat niet te doen houd ik de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in stand. Ja echt, het vrouwenquotum is in het leven geroepen omdat we vroeger de verkeerde cadeautjes gaven. Ik heb dus geen flauw benul wat ik anders moet doen in de Intertoys, dan de jarige in kwestie bellen, met de vraag of het een roze, blauw of genderneutraal cadeautje wenst voor de 4e verjaardag.

Het grappige is dat mijn oudste dochter niks van al dat roze wilde weten. Ze komt uit dezelfde baarmoeder, werd en wordt op dezelfde manier verzorgd en opgevoed en kreeg dezelfde gezonde portie ‘je kunt alles, dus doe het vooral’-opvoeding mee. Maar zij rolde liever door de modder, stak zo nu en dan een spin in haar mond en vond een voetbal vele malen interessanter dan haar Barbie. Ja, vrouwen worden nog te vaak onheus bejegend, ongelijk behandeld of overgeslagen. Ik zal de eerste zijn die daar iets van zegt en probeer die mening kracht bij te zetten door mijn daden. Veel zakelijke beslissingen die ik neem zijn erop gericht om de kansen voor vrouwen te vergroten en het boeit me niks of die vrouw in een jurkje of trainingsbroek loopt.

Maar… De genderneutrale discussie slaat door. Iedereen moet lekker doen waar hij/ zij blij van wordt, maar laten we nou niet doen of onze dochters blijvende ontwikkelingsschade oplopen door glitters. Vanzelfsprekend mogen jongens ook lekker lippenstift op en meisjes hun haren kort knippen. Maar… als een meisje nou wèl oprecht blij wordt van zo’n afschuwelijke Frozen-vlecht, laat haar die dan ook gewoon dragen, zonder de ouders te betichten van het veroorzaken van een potentiële identiteitscrisis. Meisjes echte vrijheid geven, is ze ook laten kiezen voor roze glitters, zonder ze het idee te geven dat ze daarmee een zwakke of minderwaardige keuze maken.

4 jaar geleden

Dat genderneutrale geneuzel komt mij mijn neus uit........toen ik laatst verbaasd was over een artikel waarin een jongetje van zijn ouders later mocht kiezen wat hij wilde zijn (er zit een piemeltje aan, dus lijkt mij vrij helder wat ie is) en daar op reageerde dat mijn meisje alleen maar roze draagt tot ze zelf kan kiezen kreeg ik te horen dat ik een gender racist ben..........Ik verpest het kleine kinderbreintje nu al met mijn genderspecifieke gedachten.........waarschijnlijk ben ik daarom, na 4 jaar militair te zijn geweest nu vrachtwagenchauffeur (ja ik ben geen chauffeuse meer want genderneutraal) maar ondanks mijn mannen beroep stap ik regelmatig op hoge laarzen met hakken uit de cabine......en dat heeft toch wel wat.

4 jaar geleden

Ik had het niet beter kunnen verwoorden, sterke blog! ?

4 jaar geleden

Goed verwoord! De genderneutraal 'discussie' wordt wat mij betreft totaal uit zijn verband getrokken. Ik ben niet het type moeder dat uit zichzelf een pop of een barbie voor dr zoon zou kopen. Daarnaast eet ie wel van een roze floddertje bord, omdat we dat gekregen hebben en ik dat super leuk vind. In de gender neutraal wereld maakt het mij, waarschijnlijk, een slechte moeder dat ik nooit een pop zou kopen als mijn zoon daar niet zelf om vraagt. Maar mocht ie er om vragen zie ik geen problemen. Ik ben t product van een (bijna extreem) feministische moeder, ik speelde met de soldaatjes van mijn broers, maar droeg wel altijd een jurk (want dat wilde ik graag), ik ging in die jurk voetballen buiten spelen etc. Daarnaast wil mijn broer graag de roze barbie auto. Wij zijn dus lekker gender neutraal opgevoed zou je denken... dit is zo, omdat er vroeger allemaal niet zo moeilijk over werd gedaan, gewoon laten doen en dan komt t wel goed. Nu moeten we overal rekening mee houden en vooral overal op letten, want álles wat je doet zou wel eens iemand kunnen kwetsen en voor je het weet worden er kamer vragen over gesteld.

Wat heb je dit netjes gezegd. Ik wilde ook een artikel schrijven over die gender neutrale bullshit maar die was niet zo netjes geworden dus die heb ik weer verwijderd haha. Hier precies het zelfde het ene moment wilt mijn dochter een echte prinses zijn het andere moment Bob de bouwer een Minion of wat dan ook. En dat mag! Hokjes plaatsen? Als iedereen ze kind gender neutraal moet gaan opvoeden is het ook 1 groot hok. Prima dat sommige mensen zich niet thuis voelen in het lichaam dat ze gekregen hebben bij de geboorte maar daarmee hoeven ze het niet mijn probleem te maken. Krijgen we dan ook gewoon gemixte wc? Mannen en vrouwen samen zodat we vanaf onze pot zo naar die slurf in die hangbak kunnen kijken. als we iemand leuk vinden moeten we dan vragen "voel jij je meer jongen of meisje en voor welk geslacht val jij dan?" Want ja je weet niet meer tegenwoordig of je tegen een man in vrouwen lijf praat of vrouw in mannenlijf .... This allemaal gender neutraal.. vreselijk