Op de fiets terug begin ik met malen en malen... Wat is er mis met me? Heb ik iets verkeerd gedaan? Waarom ik? 

Zojuist las ik een artikel op Lindanieuws en het artikel deed me meteen besluiten mijn gevoel op papier te zetten. Het is namelijk iets waar ik niet trots op ben, iets waar ik niets aan kan doen, maar wel iets wat ik graag wil opbiechten. Ik geef het eerlijk toe, ik heb een lievelingskind.

Ik heb het natuurlijk over botox. Ik word volgende week 36 jaar en heb elke ochtend wel zo iets van; "wat krijg je toch een oude huid Suus". Het is menselijk en overkomt iedereen, maar het idee dat ik er wat tegen kan doen spookt constant door mijn hoofd. Het enige wat me tegen houdt is die enge naald. Bah. Als ik niet als de dood was voor naalden, had ik het hoog waarschijnlijk al lang gedaan. Toch heb ik besloten om mijn angst te overwinnen. Ik ga het doen.

Toen Olivia geboren werd, was ze al erg flink. Ik ging er van uit dat dit door het babyvet kwam. Bij haar geboorte woog ze bijna 9 pond, terwijl d'r zusjes Rosa en Britt rond de 7 pond waren. Ze heeft dus altijd wel boven de groeicurve gezeten, maar het wordt er ook niet minder op..