Profile icon Profiel News icon Posts (20)
Blog image
  • Kind

Van vrijheid naar basisschooltijd....

Inmiddels zit Little T. alweer 2,5 maand op de basisschool. Het was even wennen in het begin, voor beide partijen...

Op 4 april werd je alweer 4 jaar en dat betekende dat je de dag erna op de basisschool werd verwacht. Zo'n 2 weken daarvoor was je al begonnen met 3 middagen wennen. Je was er nog niet heel erg van gecharmeerd en vroeg je oprecht af waarom je niet gewoon naar jouw "matties" van de peuterspeelzaal mocht. Inmiddels als oudste peuter dáár, had je een hele schare aan vriendjes en vriendinnetjes verzameld en was je wel een beetje hét baasje van de peuterspeelzaal. 

Artikel lezen
6 Reacties tonen
Blog image

Ode aan grote Little J.

Bijna 6 word je alweer. Jemig, cliché maar waar, de tijd vliegt voorbij. Alweer 6 jaar geleden was jij de allereerste bewoner van mijn buik.

Zelfs na een olifantendracht van 42 weken vond jij het absoluut flauwe kul om de wereld te komen begroeten. Je vond het nog wel lekker warm en veilig in mijn buik. Op 14 februari werd ik dan eindelijk verwelkomd in het ziekenhuis in Woerden zodat ze jouw komst een handje konden helpen. Ik ging er toen nog gewoon vanuit een Valentijnskind op de wereld te zetten, maar niets was minder waar. Op 15 februari kwam je uiteindelijk door middel van een spoedkeizersnede ter wereld. Onze trots, onze zoon, onze Little J.

Artikel lezen
3 Reacties tonen
Blog image
  • Kind

Een ode aan Little T.

Over 2 maanden ga je ook alweer naar de basisschool. Je stoere broer achterna.

Alweer 4 jaar geleden zat jij nog veilig in mijn buik. Je grote broer Little J. zou bijna 2 jaar worden. Een paar weken later zou jij geboren worden. We wisten na 17 weken zwangerschap al dat er weer een mooi jongetje in mijn buik groeide, want we waren simpelweg té nieuwsgierig om te wachten tot net na de geboorte. Wat waren we blij dat we nog zo’n prachtig jongetje mochten krijgen. Een feestje ook voor Little J., want hij zou er een klein vriendje bij krijgen.

Artikel lezen
2 Reacties tonen
Blog image
  • Mama

Count your blessings....Carpe Diem!

Tot nu toe was 2015 niet echt ons jaar. Na een pittige zomer lijkt het leven ons weer toe te lachen.

Na een aantal bewogen maanden lijk ik weer geland te zijn op deze wereld. Het waren pittige tijden voor onze familie en ons gezin, maar na maanden van onzekerheid kunnen we sinds een week of drie weer helemaal opgelucht adem halen. Bizar om te zien wat stress met je doet. Ben ik normaal een vrij sociaal en geïnteresseerd ingesteld persoon, had ik de laatste tijd weinig zin om veel meer te ondernemen dan ’s avonds onderuit gezakt op de bank te hangen en te genieten van mijn 3 mannen. Zelfs voor sporten en schrijven kon ik de motivatie niet opbrengen. Wat een klein wereldje had ik om me heen gecreëerd. Ik zat in mijn eigen bubbel en wilde zo min mogelijk mensen lastig vallen met onze sores. Ik wil niet zeggen dat er helemaal geen sociale activiteiten hebben plaats gevonden, maar wel een stuk minder dan normaal.

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • Zwanger

Hoera, de vlag mag uit! Zomervakantie met mijn mannen.

De zomer, mijn favoriete jaargetijde. Lekker genieten van familie, vrienden, zon en 6 weken lang uitslapen niet te vergeten!

Hoera, de vlag mag uit. Zes weken lang geen strijd met mijn wekker ’s ochtends vroeg, om Little J. op tijd naar school te brengen. Ik begrijp nog steeds niet waarom scholen niet gewoon om 0930 beginnen. Een uurtje later zou voor mij al zoveel verschil maken. Afijn, het is ZOMERVAKANTIE. ’s Ochtend lekker lang in bed blijven liggen om laat de dag te beginnen en laat de dag weer te eindigen. Dagen zoals ik wil dat ze altijd zijn. Het fijne is ook nog, dat in de 6 weken schoolvakantie van Little J., ik slechts 1 keer naar Schiphol hoef te rijden om een leuk tripje naar Kaapstad te mogen doen met mijn lieve vriendin S. Het leven van een stewardess is toch best erg fijn.

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • Mama

Eindelijk rust in de tent...

Ook een bezige bij kan rust vinden. Toch fijn om daar na 36 jaar achter te komen.

Voor een bezige bij, zoals ik, is het soms vrij lastig om rust te vinden. Sinds ik Little J. op de wereld heb gezet, lijk ik over bergen energie te beschikken. Alhoewel ik een drukker leven heb gekregen in de jaren, ken ik de vermoeidheid, zoals jonge ouders die soms ervaren, niet. Slapeloze nachten hebben wij eigenlijk nooit gekend. Little J. sliep vanaf zijn thuiskomst praktisch meteen hele nachten door en Little T. kwam hooguit voor één voeding ’s nachts en sliep daarna altijd weer netjes verder. Overdag ontbrak het me ook nooit aan rust, want zowel Little J. als Little T. waren gek op slapen. Vooral bij Little J. zijn de middagdutjes nog lang in stand gebleven.

Artikel lezen
3 Reacties tonen
Blog image
  • Zwanger

Van het paradijs der slippers naar het zomerspektakel

Zo ben je een spijkerbroek armer en 16 paar slippers rijker. Brazilië, het land van uitersten ;-)

Inmiddels ben ik ruim een week terug uit Brazilië, het land van de Havaianas. Ik werd op pad gestuurd voor een stel slippers en aangezien keuzes maken niet mijn sterkste punt is, heb ik voor mezelf toch ook nog maar vier paar slippers meegenomen. Voor beide jongens allebei nog twee paar en voor manlief twee paar. Tja....keuzes hè? Verder nog voor Lieve L. wat slippers, voor zuslief en voor lieve M. en dochter S. Kortom, na 48 uur in Saaie(Sao) Paulo mocht ik weer thuiskomen. Helaas zonder favoriete spijkerbroek. Die was schijnbaar meer in trek dan mijn Ipad die onder mijn spijkerbroek op mijn kamer lag. De Hilfiger skinny werd gejat en m’n Ipad mini bleef op wonderbaarlijke wijze achter op mijn hotelkamer. Ik was al lang blij dat ze dit trucje hebben toegepast zonder dat ik daar getuige van hoefde te zijn. Thuis aangekomen had ik meteen een goede reden om op spijkerbroeken jacht te gaan.

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • Mama

Van beestenboel naar subtropische verrassing.

Time flies. Zo loop je met je aapjes in de dierentuin en zo zit je opeens op een tropisch eiland een Mojito te drinken met je vriendin daar.

Zo gebeurde het dat ik opeens mijn verjaardag weer mocht vieren. Het jaar was werkelijk voorbij gevlogen. Het werd een rustig dagje aangezien Big L. weer om 1500 op Schiphol aanwezig moest zijn om de kost te verdienen. Normaal gesproken vier ik mijn verjaardag gewoon elk jaar. Iedereen is welkom voor een borrel tot in de late uurtjes. Dit jaar vierde ik mijn verjaardag voor een select groepje. Namelijk voor de mensen die expliciet vroegen of er nog een feestje kwam. Met een klein groepje hebben we heerlijk taart gegeten en vervolgens geluncht. Ik werd ’s ochtends al flink verwend door mijn 3 mannen met een heerlijk ontbijtje en mooie cadeaus. Al met al een prima dagje.

Artikel lezen
1 Reacties tonen