Ode aan grote Little J.

Zelfs na een olifantendracht van 42 weken vond jij het absoluut flauwe kul om de wereld te komen begroeten. Je vond het nog wel lekker warm en veilig in mijn buik. Op 14 februari werd ik dan eindelijk verwelkomd in het ziekenhuis in Woerden zodat ze jouw komst een handje konden helpen. Ik ging er toen nog gewoon vanuit een Valentijnskind op de wereld te zetten, maar niets was minder waar. Op 15 februari kwam je uiteindelijk door middel van een spoedkeizersnede ter wereld. Onze trots, onze zoon, onze Little J.

Na 5 dagen mochten we eindelijk thuis genieten met z’n drietjes. Het herstel ging mij niet snel genoeg, maar na veel rust hadden we snel een mooi ritme gevonden met z’n drietjes. Je bleek een makkelijke eter en slaper en daar konden we goed mee leven. Een ondernemend type was je ook. Binnen ommezien van tijd was je een kampioen in kruipen en toen je 10 maanden was liep je al los door het huis heen. Dááág rust! Lopen werd al snel rennen en voor we het wisten legde je hele afstanden af. Dat was best vermoeiend voor je. Jouw ochtend- én middagslaapje zijn nog lang in stand gebleven.

Een broertje was jou ook gegund. Toen je net een paar weken 2 jaar was, werd Little T. geboren. Wie was die indringer die daar een beetje lag te lachen in de box? Je vond het in het begin best wennen om niet meer het enige kindje in het gezin te zijn. De aandacht moest gedeeld worden. Maar na een paar maandjes ontdekte je dat zo’n klein broertje ook best handig was. Ook Little T. ontwikkelde zich namelijk redelijk snel, dus dat broertje werd al snel je beste vriendje.

Toen je 4 werd mocht je dan eindelijk naar de basisschool. We maakten kennis met jouw toekomstige school toen je 2 jaar en 10 maanden was en sinds die dag ging er geen dag voorbij dat je vroeg of je eindelijk naar de basisschool mocht. Wat was je eraan toe. Vermoeiend waren die schooldagen wel voor je. In het begin vroeg je vaak om 1730 al of je mocht gaan slapen. Die schooldagen maakten je ook erg hongerig. Had je er “vroeger” soms nog moeite mee om een boterham weg te werken, verslond je nu de ene na de andere boterham.

Je leerde je allerbeste vriendin kennen. Je zat bij haar aan de tafel in de klas en wat fijn was het, dat bleek dat ze hier vlakbij woonde. Je mocht zelfstandig buiten spelen en al snel waren jullie onafscheidelijk. Nu 2 jaar later zijn jullie nog steeds de allerbeste vriendjes. Twee pittige persoontjes die af en toe best aan elkaar gewaagd zijn. Maar wat zijn jullie een leuk, lief en sociaal stel samen.

Over een week word je alweer 6 jaar. Wat word je groot en wijs! Je krijgt steeds meer interesse in lezen en schrijven. Een eigen sociaal leventje ontwikkel je ook steeds meer. Feestje hier, eetafspraak daar. Van lieve, pittige peuter ben je getransformeerd in een levendige, sociale jongen van bijna 6 jaar. Je vindt steeds meer de rust om geconcentreerd bezig te zijn met de meest uiteenlopende knutselwerkjes. Samen met je beste vriendin en kleine broertje op avontuur gaan buiten, door weer en wind, hoort tot de grootste favoriet.

Wat ben ik trots op jou Little J. Blijf zoals je bent. Sociaal, ondernemend, enthousiast, genietend van het leven en op z'n tijd ook kritisch. Ik hou van jou!!