You are my Sunshine,

De reden dat ik begon met daten is als volgt. Ik wilde heel af en toe even vrouw zijn. Geen moeder. Gewoon mezelf. Een jonge vrouw, in de bloei van haar leven. Even mijn bagage afdoen. Ik verwachtte nooit iets van een date, wilde geen chique diner, want laten we eerlijk zijn, zit je echt te wachten op een 2 uur durende zit, met wat slap ge-ouwehoer over elkaars leven en exen?! Of kinderen, huisdieren, banen?! Ik niet... Ik zocht avontuur, spontaniteit, gewoon een kop koffie en dan zien hoe de date verloopt. Of het klikt, weet ik na de eerste bak koffie ook wel. Als het klikt, slenter je door de stad, vertel je elkaar de leuke dingen, de mooie verhalen. Als het niet klikte, was ik na 1 kop koffie klaar en appte ik wel een scharrel, want hè, iets met bloei van mijn leven.

Sinds april is het stil... Té stil. Iets in mij is bang dat er een dag komt dat mijn ex voor de deur staat. Of dat er een brief op de mat valt van zijn kant. Gelukkig is de keerzijde ook, dat wij, Jo en ik, bij kunnen komen. Jo haar eerste jaar op deze aardkloot is niet makkelijk geweest, voor ons allebei niet.

Ik krijg wel eens de vraag, “waarom doe je dit werk eigenlijk?!”.

Tijdens de opname van mijn ex ging ik langs zijn werkgever om hem ziek te melden en de situatie een beetje uit te leggen. Toen ik daar kwam, hoorde ik echter alleen maar ellende. Hij was regelmatig tijdens 1 van zijn ritten verdwenen en dook even later weer op met een smoesje. Ook was hij niet eerlijk geweest over zijn situatie thuis en stond hij regelmatig ziekgemeld. Ook had hij weleens wat geleend zonder het te vragen, om het vervolgens met een smoesje weer terug te brengen. Hielden de leugens dan nooit op?

"Oke". Dat was het antwoord dat ik kreeg toen ik aangaf te willen scheiden. Mijn leven, de afgelopen 2 jaar, was een grote leugen geweest. Hoe kon je zo liegen, bedriegen en tegelijkertijd een medisch traject volgen om zwanger te worden? Inmiddels vraag ik mij af of hij onze dochter wel wilde, of dat hij hoopte dat het mij zoet zou houden zodat hij door kon gaan.

Goed genoeg. Voor wie eigenlijk?