Stel: de ‘genie in a bottle’ wordt werkelijkheid. Je wrijft op een prachtige, oude, gouden fles en poef! Een geest komt uit de fles omhoog, vergezeld door heel wat glinsterende stofwolken. Zo heb ik het altijd voor me gezien. “Ik ben de geest uit de fles,” zegt hij (of zij). “Wat is jouw grootste wens?” In plaats van de drie wensen die je normaal krijgt, geeft deze geest je er één. Wat zou jij wensen? Zelf heb ik maar één wens. Of nou ja, had. Toen mijn moeder in 2019 in het ziekenhuis lag, wenste ik niets liever dan dat ze er bovenop zou komen. Dat ze bij mijn bevalling kon zijn en haar kleindochter zou ontmoeten. Helaas is deze wens geen werkelijkheid geworden. Maar wat als we wel de laatste, liefste wensen van anderen waar kunnen maken?

Al maandenlang werden mijn vriend en ik gek van Peppa Pig, het welbekende gillende, knorrende, lachende roze varkentje. En ja, we hebben het aan onszelf te danken, want Noortje kan met haar krap 1,5 jaar nog geen afstandsbediening bedienen, dus het is vooral onze eigen schuld. Toch balen we elke dag dat we het ooit hebben opgezet. Want jongens hóe irritant is het programma? Al heel lang wilden we het boycotten, maar soms is Peppa het enige antwoord en de enige oplossing op een dag vol huilbuien en woede-uitbarstingen. Toch gaan we het nu boycotten. En daar hebben we, vind ikzelf, vijf toch best heel goede redenen voor. Hier komen ze. 



Soms verlang ik naar het onbezorgde leven. Vrienden, terrassen, zon, geen verplichtingen. Relaxen, lummelen, helemaal niks. Lekker onbezorgd aan het werk en daarna het café in of het terras op. Genieten tot de zon ver onder is, buiten blijven tot de sterren aan de hemel staan en alleen de maan en kaarsen de straten nog kunnen verlichten. Geen verantwoordelijkheden. Niet op tijd thuis moeten zijn. Uitslapen op zondag. Een brakke dag op bed of op de bank en Netflixen tot je een ons weegt. Naar het strand. Een cocktail in je hand. Even. Helemaal. Niks.

Het is weer even geleden dat ik mijn introductie op Mamaplaats schreef. Vol goede moed begon ik mijn blog, om het schrijven vervolgens weer te laten. Of... Toch niet? Ik begon mijn blog om dingen van me af te kunnen schrijven. Om emoties te kunnen uiten, maar emoties ook beter te kunnen begrijpen. En hoewel ik niet vaak op Mamaplaats in de pen ben geklommen, ben ik wel degelijk bezig geweest met schrijven. Maar dan... Voor een eigen boekje! 

Mijn allereerste post op Mamaplaats! Het leek me wel zo leuk om te beginnen met een voorstelronde, zodat jullie een beetje weten met wie je te maken hebt. Wel zo prettig, toch? :-) Nou, hallo, aangenaam. Ik ben Saskia, mama van Noortje en vriendin van Jaap. Ik ben een chaoot en een perfectionist (dat gaat dus best lekker samen) en ben wat lang van stof. Zo, ben je in ieder geval een beetje voorbereid.