Daar zat ik 10 minuten voor mijn afspraaktijd in de stoel. Door de zenuwen beginnen mijn handen heel koud te voelen. Ik kijk op mijn smartwatch en zie dat mijn hartslag ook niet op ‘’rust’’ is. Over mijn afspraak tijd gaat er 10 minuten voorbij. Assistente komt naar mij toe en zegt dat ze nog niks hebben ontvangen van Laboratorium. Terwijl de sample meer dan 2 uur geleden is geleverd. Ik word er alleen maar onrustig van. Na half uur komt assistente weer met een zorgelijk gezicht. Alle scenario’s gaan mijn gedachtes voorbij, maar hoor dat ik de volgende ben om behandeld te worden.

Ik wil vandaag delen wat de status is van mijn wens voor moederschap. Na mijn laatste post kreeg i keen lieve reactie over haar eigenervaring met fertiliteitsmassage. Aangezien de accupunctuur dicht blijft , was het een goed mogelijkheid om daar te starten. Wel in de avond naar een ander stad rijden, maar dat hebben wij voor ons wens wel over. Snelle afspraak gemaakt en nu al twee behandelingen gehad. Ik moet zeggen dat na de eerste behandeling al gelijk een heftige reactie te merken was. Hoofdpijn, veranderende ontlasting, pijnlijke plekken op de buik. Ik moet wel erbij vermelden na de tweede behandeling mijn stoelgang aanzienlijk verbeterd is. Ik was al 6 maanden bezig om producten te vinden om rustiger te krijgen. Maar nu na twee behandeling is het weer normaal! Mijn baarmoeder lijkt nog steeds niet soepel te zijn, na (in total 7) behandelingen , wilt ze dat voor elkaar krijgen . Ben benieuwd!

Deze maand heb ik zowel ovulatie test gebruikt als temperatuur. Netjes alles in een excel file bijgehouden. En op mijn vitamines en minaralen en vocht opname gelet. Op de dagen van positieve test , gemeenschap gehad.  En dan begint het wachten op innesteling dag.. zie je iets in de temperatuurkaart.. veranderd mijn afscheiding van kleur of iets wat niet normaal is.. En bij elke verandering zoek je het op, wat het kan betekenen. Dit is nu de 23ste maand , dat ik hoopvol op 27ste dag heb gewacht.. Zonder bloedverlies.

Ik en mijn emoties zijn er weer. Ik kan me voorstellen dat al ons verhalen op elkaar lijken. Vooral de momenten voor en tijdens menstruatie, de hoop die we elke maand bij elkaar proberen te brengen. Onze teleurstellingen, twijfels etc. Ik ben nooit goed geweest in schrijven, maar dit is toch de beste manier om mezelf en mijn gevoelens uit te drukken. Omdat ik bang was om fouten te maken bij schrijven, heb ik heel lang afstand genomen, om in openbaar mijn mening te delen. Mijn bedoeling hier is ook niet om meer volgers. Terwijl ik schrijf ontdek ik mijn eigen emoties en zeg ik dingen die ik niet uit kan schreeuwen. Om me heen vraagt ook niemand meer, hoe het zit. Dit blijft een gevecht met mezelf.

Omdat het voor ons niet zomaar lukt..

Daar ben ik weer na een menstruatie cyclus .. Op de eerste dag van de menstruatie viel ik weer in tranen. Eerste dag dat je beseft dat het niet gelukt is, is het meest pijnlijke. Het heeft twee dagen geduurd, dat ik mezelf opraapte.