IUI- dag 12

Daar zat ik 10 minuten voor mijn afspraaktijd in de stoel. Door de zenuwen beginnen mijn handen heel koud te voelen. Ik kijk op mijn smartwatch en zie dat mijn hartslag ook niet op ‘’rust’’ is. Over mijn afspraak tijd gaat er 10 minuten voorbij. Assistente komt naar mij toe en zegt dat ze nog niks hebben ontvangen van Laboratorium. Terwijl de sample meer dan 2 uur geleden is geleverd. Ik word er alleen maar onrustig van. Na half uur komt assistente weer met een zorgelijk gezicht. Alle scenario’s gaan mijn gedachtes voorbij, maar hoor dat ik de volgende ben om behandeld te worden.

Dan zit je daar benen wijd open, daar gaat eendenbek weer in. Wat blijft het ongemakkelijk. Maar ze kan maar de baarmoedermond niet vinden. Gekanteld naar links. Gebruikt ze ook nog een wattenstaaf om dichten bij baarmoedermond te komen. Hoe meer zij naar links en rechts beweegt, ter ik meer menstruatiepijn begin te voelen. Kramp wordt steeds meer, houd je het wel vol zegt ze. Ik in wanhoop, emotioneel doet het meer pijn. Probeer jij het maar zo goed mogelijk te injecteren. Ik had op blogs gelezen dat het snel ging, maar bij mij moest ze wel echt haar best doen. Om goed te doen. Had ik maar mijn gynaecoloog, wie mijn echo’s deed. Ze kantelde mijn stoel in haast, ga maar even zitten zei ze. Maar terwijl ik tot adem probeerde te komen van de kramp. Je kan wel aankleden, kwam er snel achter. Vond het wel heel erg jammer, dat ze er zo over doen. Voor hun is het meer een dagelijks taak, maar voor ons is het wel iets waar we jaren op wachten. En veel hoop instoppen met groot verdriet en verlangen.

In de wachtkamer pakte ik een glas water en zat daar tot dat mijn krampen weg trokken. Dit is het dan.. Zonder enige uitleg of advies naar huis gestuurd.

En tot nu toe af en toe krampen gevoeld maar niet iets van aanhoudend.. Hopelijk heeft mijn eisprong plaatsgevonden kort na zaadplaatsing. En nu wachten.. Wat ik heel goed ken.

Ik moet eerlijk bekennen.. dat ik weinig hoop heb. Hopelijk heb ik een keer geluk.