De titel spreekt voor zichzelf. Ongeveer 8 jaar geleden kreeg ik de diagnose PTSS. Dit heb ik overgehouden van trauma's van mijn jeugd. Alhoewel ik diverse therapieën heb gehad blijft de diagnose hetzelfde. Het enigste wat veranderd is de manier hoe je ermee omgaat. Soms maakt het me bewuster van mezelf, andere momenten maakt het me zwak en kwetsbaar. 

In mijn verleden zijn er dingen gedaan waardoor de tijd vaak leek stil te staan, 

Ik blik terug op een verassend jaar.

Laatst las ik de vraag wanneer ben je echt gelukkig?

Er waren talloze kamertjes in mijn hoofd. Van iedere pijnlijke situatie en fase uit mijn leven vulde er zich één. Om de deurtjes te openen en om te durven kijken moest ik de kracht vinden.

Omarm me,