Het pad van het verleden

In mijn verleden zijn er dingen gedaan waardoor de tijd vaak leek stil te staan, 

Zo zijn er dingen gebeurd waarvan de gedachte alleen al een hart verscheurt.

Ik liet het toe. Accepteerde het lot, iedere droom, ieder verlangen wat ik had ging op slot.

Veel mensen ben ik verloren, in een oneerlijke strijd, raakte ik veel geliefde en dappere mensen kwijt.

Mensen die moesten vechten voor hun leven maar uiteindelijk het vechten moesten opgeven.

Kanker is een krachtig woord die het leven doorboord, zoveel leed door mijn ogen, zoveel pijn had nooit gemogen.

Het geloof raakte ik kwijt, door het zien en voelen van zoveel strijd.

Veel herinneringen in mijn hoofd slaan op hol. Vroeger was een zware bladzijde maar dat hoofdstuk zit nu vol.

Vele momenten gedacht hoe moet ik nu nog verder gaan, waar vind je de kracht om weer door te gaan. 

Waarom was steeds de vraag, graag had ik hier een antwoord op gekregen.

Beetje bij beetje kom ik overeind. Vechtend voor een nieuw avontuur. Dure en harde lessen brachten mij naar een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Een nieuwe kans om te leven werd er mij gegeven.

Heuvels op en heuvels af. Trotseer ik de storm. Lach ik de zon tegemoed en omarm ik de mensen die ik onderweg ontmoet.

Vooruit blijf ik kijken want achterom kijken doet veel pijn. Maar alles mag zijn zoals het nu is. Het verleden het verleden. De toekomst ontvang ik.

Zoals het aan me wordt gegeven.