Toen onze oudste dochter was geboren leek het mij leuk om een broertje of zusje voor haar te krijgen met weinig leeftijdsverschil ertussen. Helaas was dat niet voor ons weggelegd maar vlak voor onze dochter haar derde verjaardag kreeg ze een broertje.

Wat was ik blij toen mijn man twee jaar geleden voorstelde om een elektrische bakfiets aan te schaffen. We hadden wat geld gespaard en dit was een lang gekoesterde droom van mij. Het leek me wel wat om met de kids te fietsen op zo'n gave bakfiets.

In de meivakantie niks geen uitslapen, om 06.30 uur, hooguit 07.00 uur stonden de kinderen al te springen om een nieuwe dag te beginnen. Zeker als het mooi weer was, maar ook bij iets minder mooi weer, gingen ze al om 08.30 uur naar buiten. Op naar de speeltuin om de hoek waar in de loop van de dag steeds meer kinderen komen spelen. Of skeeleren, fietsen, vliegeren, beestjes zoeken en een "huisje" voor allerlei insecten maken. Voetballen op het grasveld, honden uitlaten, enzovoorts.

Al vanaf zijn derde jaar wilde ons zoontje dolgraag naar de basisschool, net als zijn grote zus. Hij zat wel op de peuterspeelzaal, maar de "grote" school dat leek hem wel wat. Helemaal toen steeds meer vriendjes van de peuterspeelzaal ook naar de basisschool mochten.

Al een tijd lang voelde ik me niet lekker; duizelig, erg moe, trillerig, gewoon anders dan anders. Op een gegeven moment kon ik geen eens meer een rondje door de stad lopen en toen zei mijn man opeens: "ik ga een zwangerschapstest kopen." En ja hoor; twee duidelijke strepen. Ongelofelijk en heel bizar. De volgende dag vierden we onze zoon zijn derde verjaardag, een hele gezellige dag maar onze gedachten waren totaal ergens anders. Die maandag konden we gelukkig meteen bij de verloskundige terecht. Nog steeds was het allemaal heel onwerkelijk. Er kon meteen de volgende dag een echo gemaakt worden. Er kwam op het scherm een huis mini-mensje tevoorschijn dat al 13 weken in mijn buik zat. Heel bijzonder.

Voor zijn derde verjaardag mocht ons zoontje een fiets uitzoeken. In de winkel zag hij een stoere rode Ferrari fiets staan, dat moest hem worden. Eigenlijk een maatje te groot maar hij was er zo weg van dat we niet konden weigeren. En ach er zaten zijwielen aan dus hij kon er wel op fietsen.