Van brokkenpiloot naar stuntpiloot
Voor zijn derde verjaardag mocht ons zoontje een fiets uitzoeken. In de winkel zag hij een stoere rode Ferrari fiets staan, dat moest hem worden. Eigenlijk een maatje te groot maar hij was er zo weg van dat we niet konden weigeren. En ach er zaten zijwielen aan dus hij kon er wel op fietsen.
Een jaar lang fietste hij regelmatig op zijn rode fiets. Er gebeurde nogal wat ongelukjes met de fiets. Een paar keer viel hij op de weg waardoor hij een bepaalde route niet meer wilde fietsen. Ook de handrem was geen succes; hij ging over de kop met als gevolg een geschaafd gezicht en een losse tand. Eigenlijk werd hij steeds minder enthousiast en liet het fietsen een beetje op zijn beloop. Liever pakte hij de step.
Soms fietste hij naar zijn vriendinnetje, een paar straten verder op. Van alles zag hij en hij keek overal heen behalve naar de weg. Reed soms zo de bosjes in of tegen een lantarenpaal.
Het was eindelijk weer om buiten te spelen, dus gingen we naar zijn vriendinnetje op de fiets. Ze wilden graag in de achtertuin spelen. Ons zoontje zag een klein fietsje liggen, zonder zijwielen. Hij vroeg aan zijn oudere zus of ze hem een zetje wou geven en hup daar ging ie. Hij fietste zo weg.
Van zijn vriendinnetje mocht hij het fietsje lenen om te oefenen. Meneer fietst zo naar huis, zelfs de twee bruggen over en bochtjes om, zonder vallen.
Een paar weken later konden de zijwielen van zijn eigen fiets er af en nu fiets hij overal naar toe.
Zo zie je maar, we maakten ons wel eens zorgen of hij ooit zonder zijwielen zou kunnen fietsen, maar net al zo veel dingen, ging het gewoon helemaal vanzelf in zijn eigen tempo.
Afra
Een oogopener.... Die zijwielen verdwijnen. Deze geven een gevoel van schijnveiligheid! Dan maar op intuitie en inzicht!
nicolenco
Hartstikke knap dus gewoon van je zoontje.. En kinderen laten je keer op keer versteld staan met iets wat ze ineens kunnen zonder dat we er erg in hebben, blijft raar. Mijn beide zoontjes fietsen ook zo van de ene op de andere dag op hun fiets weg zonder zijwielen..
Anoniem
Ja, kinderen regelen hun eigen hebben en houden wel! wij als ouder willen soms heel veel en het kind.... ach.. die volgt zijn eigen route! mijn zoon fietste zonder zijwielen toen hij 2,5 jaar oud was! Een vriendin van mij had een fiets zonder zijwielen gekocht. Stef wilde er op fietsen. Ik zei tegen hem dat dat niet kon, want er waren geen zijwielen. Nou... dat maakte niet uit. nouja, dacht ik... dan probeer je het maar als je valt vang ik je wel op en dan weet je het... wat denk je? Hij viel niet! hij fietste gewoon weg!!! je wil niet weten hoe verbaast ik daar stond.. ik stond er bij en keek ernaar! Hij was er klaar voor, maar ik... ik had het nog lang niet in mijn hoofd gehaald om zijn zijwielen er af te halen op die leeftijd!
Jolanda83
vorig jaar wou onze dochter van toen nog 4jaar ook zonder zijwieltjes gaan leren fietsen. we hebben een fijn pleintje hier voor de deur en hadden haar alvast met haar fietsje daar heen gestuurd. Net toen we haar wilde gaan helpen kwam onze oudste naar binnen gerend "mama papa kom snel....lieke is aan het fietsen" Onze meisje kon niet meer wachten tot we kwamen halen haha. Ze heeft de hele zomer zo goed geoefend dat ze zelfs na de vakantie naast me naar school mocht fietsen.