Zwanger zijn. Iets wat ik niet graag over zou doen.

Met 37+5 ben ik met spoed ingeleid. De dag er voor had ik een controle bij de vk. Mn bloeddruk was veel te hoog en ik had het gevoel dat ik beetjes vruchtwater verloor al twee/drie dagen. Maar dit wist ik niet zeker. Ook had ik al 1cm ontsluiting. Ik werd meteen naar het ziekenhuis gestuurd om onderzocht te worden. Wéér aan dat rot ctg. Daar heb ik in Mn zwangerschap vaak aan gelegen. Ook werd er gekeken of het inderdaad vruchtwater was wat ik verloor. En ja. Dat was het. Ik kreeg meteen te horen dat ze me die avond nog wilde inleiden. Er kwam ineens zo veel op me af! Dat ik niks kon zeggen en alleen maar kon denken. De zuster zag het geloof ik aan me en zei dat morgen ochtend vroeg ook mocht zodat ik nog even kon slapen. Slapen? Hoe dan? Ik heb die nacht namelijk geen oog dicht gedaan. Negen maanden kijk je uit naar de bevalling. Je denkt er niet aan dat je ingeleid moet worden. Je wacht op het moment van vliezen breken of weeën krijgen. Maar nee. Ik werd ingeleid. Tuurlijk was ik blij dat ik mijn kindje snel in Mn armen zou krijgen. Maar man. Wat was ik bang! Ik moest om 06:00 bellen naar het ziekenhuis om te vragen of er plek was. Jahoor! Zeiden ze. En om 07:00 moest ik me melden. Maxicosi mee. Tas met kleertjes etc mee. Nu werd het echt! Rond 08:00 werd ik aan het infuus gelegd. Ik voelde nog niks. Rond 13:45 braken mijn vliezen. Wat was dat apart! Je hoorde echt een “pok”. Papa van Nova en mijn moeder vroegen dan ook, wat was dat? Uhh ik denk Mn vliezen😅. Ik kreeg een bizarre weeenstorm. En om 15:00 zat ik nog steeds op 2!! Cm. Ik kon niet meer. Ik heb geroepen dat ik er klaar mee was en ik naar huis wilde. Ik had geen adempauzes meer. De pijn was zo vreselijk heftig! Ik raakte helemaal in paniek. Ik ging slecht ademen en dat werkte alleen maar meer tegen. Er werd gevraagd of ik een kalmeringsmiddel wilde. Ik zei nee. Twee seconden later zei ik ja. Zo gezegd zo gedaan. Prik werd gezet en ik zou rust moeten krijgen. Nou wat was dat een onzin!! Ik werd dan misschien wat rustiger maar mannn die pijn ging maar niet weg joh! 16:25 zat ik nog steeds op 2 cm..

Een tijdje terug werd ik pampersambassadeur. Ik kreeg een pakket binnen met daar in een pak pamper broekjes, een pak sensitive doekjes en een hydrofiel doek. Ik heb voorheen altijd normale plak luiers gebruikt want ik dacht dat broekjes niet handig zouden zijn. Tot mijn dochtertje, Nova met mij het krokodillen gevecht aan ging tijdens het verschonen. Ik gebruik de luiers nu al bijna een maand, en ik ben om! Okee, ik moest wel heel erg wennen aangezien je alle onderkleding helemaal uit moet doen eer je de luier aan kan doen. Om deze reden gebruik ik ze ook het liefst voor de nacht. Nova is een enorm lange slaper. Maakt nachten van vaak 15u. Met andere luiers als Pampers, lekte ze nog wel eens door. Ze is een buikslaper, dus alles kwam als een bal voor te zitten. Met deze broekjes dus niet! Ze is na een lange nacht nog droog. Alles wordt verdeeld over de hele luier en vormt geen bal. Ook zijn de luiers erg zacht en snijden ze niet in haar huidje. Wat ik handig vind, is dat je de luier gemakkelijk open scheurt. Je hem vervolgens met een plak strip vast kan maken en weg kan gooien. Ideaal! Ook de doekjes vind ik erg prettig. Ze zijn niet te nat, niet te droog, maar precies goed. Zijn lekker zacht en scheuren niet gauw. Ook plakken ze niet aan elk ander doekje vast als je er één uit trekt. Kort om, ik ben echt heel erg tevreden over de Nappy pants en de sesitive doekjes. Mocht je twijfelen, niet doen! Ik ben zeer tevreden en er over te spreken.

Het leven met een selectieve eetstoornis