Op 19 februari had ik (achteraf gezien de laatste) controle bij de verloskundige..

Op 9 juli stond de eerste echo gepland.. toch wel heel erg zenuwachtig lag ik op de welbekende stoel op onze welbekende afdeling waar we nu misschien wel voor de laatste keer zouden zijn!

18 Juni was de dag dat we eindelijk mochten testen.. Aan de ene kant heb ik de afgelopen weken veel dingen gevoeld die ik eerder niet heb gevoeld maar ja het blijft een mind f#ck dat weten we ondertussen maar al te goed! Het enige wat nu anders was dan eerder is dat ik nog geen bloedverlies had wat ik bij de andere terugplaatsingen wel al had voor de testdatum.

Ja de punctie.. Ondanks dat het de vorige keer heel goed was gegaan was het toch wel weer een dingetje.

Tijdens een gesprek in het ziekenhuis hebben wij aangegeven dat we niet dezelfde behandeling en medicijnen wilde als bij IVF 1 omdat we toch wel het idee hebben dat er meer follikels zouden moeten kunnen groeien dan 3 of 4.

Nieuwe maand, nieuwe cylus dus we gaan er weer voor!

Ja de hormonen.. de bende die je met veel liefde je lijf in jekkert voor die ene grote wens.

Nieuwe ronde nieuwe kansen! Zo begonnen we vol goed moed aan een nieuwe cyclus voor onze laatste embryo die uit deze eerste ivf poging is ontstaan. Op cyclusdag 12 de eerste echo voor een follikelmeting. alles was hier nog rustig dus kon na 3 dagen weer terug komen.

De punctie was ook een hele ervaring dus even een aparte blog over deze dag.