24 maart 2020 beviel ik van Elijah en Noa. Corona had ook Nederland bereikt en de eerste lockdown was ingegaan. Het werd al snel duidelijk dat de bevalling, kraamweek en de eerste maanden er voor ons als ouders anders uit gingen zien dan dat ik altijd had gefantaseerd en mij had voorgesteld. Maar ik maakte mij er niet heel druk over, want ik was vooral vol verwachting over de inleiding die gepland stond en het eerste ontmoetingsmoment met onze kinderen. Na 2,5 dag in het ziekenhuis gelegen te hebben mochten we met Elijah en Noa naar huis. Het moment was aangebroken om onze pasgeboren tweeling ingepakt en wel in hun Maxicosi's mee naar huis te nemen. Zo trots als een pauw liepen wij als kers verse ouders door de gangen van het ziekenhuis naar de auto. Normaal gesproken zou iedereen juichen, klappen en vol bewondering kijken hoe jij de uitgang van het ziekenhuis zoekt met je newborn baby's. Maar nu liepen we door lege gangen afgezet met rode linten en een donkere sfeer. Romantisch was het in ieder geval niet.

Josh en ik waren net kersverse ouders geworden van een tweeling. Dit was intens, overweldigend en pittig. Je staat volledig in de overlevingsstand. De kraamverzorgster en het ziekenhuis personeel vertelt je dat je je kindjes in bedje moet omwisselen van links naar rechts en ook dat je hem/haar moet omwisselen tijdens het voeden. Dus de ene keer links voeden en de andere keer rechts. Zowel met de fles als borst. Dit om een voorkeurshouding te voorkomen of tegen te gaan. Tussen alle indrukken door word je dit verteld en of dit echt binnen kwam? Mwah ik deed het wel maar vergat het ook 9 van de 10 keer omdat ik aan nog zoveel andere dingen moest denken en weinig sliep.

Na mijn weekje op de christelijke camping waar ik God weer mocht ervaren had ik een innerlijke transformatie gemaakt. Ik voelde me anders en daar hoorde ook een andere leefwijze bij. Ik wilde geen seks voor het huwelijk dus gooide de pil weg want waarom zou je die nog slikken als ik toch geen seks wilt. Had hem ooit genomen met de smoes dat ik op vakantie niet ongesteld wilde worden want mijn moeder vond me nog te jong voor de pil. Ik droeg de meest gevulde push up bh’s die er bestaan en wilde die inruilen voor een normale bh want ik wilde niet langer nep zijn. Dus ik ging met 2 school vriendinnen naar de Hunkemöller en vond daar 2 zeer basic bh’s. Heb ze aangedaan en die push up bh weg gegooid. Maar oh wat voelde ik me plat en wat was ik bang dat mensen zich zouden afvragen hoe ik ineens zulke kleine borsten had. Maar ik wilde niet langer mezelf en andere voor de gek houden. En ik leerde van mijn borsten te houden zoals ze zijn. Ook smeerde ik me gezicht vol met foundation en tekende ik mijn wenkbrauwen voor een schooldag hier wilde ik ook mee stoppen gewoon om van mezelf te houden in de volle puurheid de deur uit te durven zonder een masker op te hoeven doen. En ja ik heb me kaal gevoeld maar dat waren een paar dagen miss een week of weken maar uiteindelijk keek ik naar mezelf in de spiegel en zag ik de pure ik en vond ik de pure ik mooi zoals de pure ik is. Dit heeft me echt geleerd van mezelf te houden. Het was radicaal en misschien extreem maar ik had het nodig om te weten dat ik al die dingen niet nodig had om iemand te zijn. En God heeft ons mooi gemaakt zoals we zijn en we mogen dat leren lief te hebben en een make-upje, een bh waarin je borsten wat mooier uitkomen of noem het maar op is echt geen zonde maar het is wel goed om jezelf lief te hebben en te weten dat je zonder al die poes pas kostbaar en mooi gemaakt bent. Je mag er zijn zoals je bent. 

Lieve Lezers,