Overal haren. Op de grond, in het doucheputje, in m’n borstel. Het houd niet op. Wanneer ik maar even m’n elastiekje opnieuw in doe, kan ik hele bossen haar uit m’n hoofd trekken. 'Kaalheid na de zwangerschap' dat woord kende ik toen nog niet, dus zo veel zorgen maakte ik me er niet om.

Borstvoeding, wat doe ik het graag, maar wat maakt het me soms gek.

Daar lig ik dan. In mijn blauwe ziekenhuisjurk klaar om naar de operatiekamer te gaan. Ik kijk nog snel even naar mijn buik want dit is de laatste keer dat ik een buik heb zonder littekens. Over een paar uur wordt ik wakker met drie, hopelijk niet al te grote, littekens en een eileider minder.