Sinds kort ben ik gescheiden. Ik wil graag met mijn kids van 3 en 9mnd op vakantie. Maar wat ga je dan doen als alleenstaande mama? In Nederland weet je het nooit met het weer, een beetje lekker weer is wel fijn! Ik vind het wel leuk om ergens heen te gaan waar andere kinderen zijn zodat mijn oudste fijn kan spelen en ik ook wat aanspraak heb met andere ouders.

Mijn oudste zoon is 3 jaar maar denkt dat hij al de hele wereld aan kan. Super schattig, en ontzettend aandoenlijk. Hij voelt zich een super grote broer en kan uiteraard alles al zelf ;-) 

Daar zit ik dan nadenkend over precies 3 jaar geleden. zo dubbel omdat ik dit niet meer kan bespreken met mijn vriend, omdat hij sinds kort bij mij weg is gegaan.  Terwijl ik daar zit (of eigenlijk de was vouw) neem ik me voor om snel weer een blog te schrijven zodat ik fijn herinneringen kan ophalen aan die super mooie dag of eigenlijk nacht ;-)

Er is zoveel te lezen op internet en boeken over zindelijkheidstraining voor kinderen. Je hoort verhalen over "mijn kind was in een week zindelijk"  en wat je allemaal wel en niet moet doen.

Hoe slecht kan je je voelen? Er zijn van die situaties waarover je hoort maar niet denkt dat het jou ooit zal overkomen. Zo had ik nooit gedacht dat wij uit elkaar zouden gaan, toch is dit nu mijn realiteit. Na drie maanden onzekerheid, een partner die niet meer weet of hij verder wil, is nu toch de kogel door de kerk. Ik trok het niet meer om zo door te gaan terwijl hij met een been buiten de deur stond, ik wilde/eiste nu een antwoord. Zijn antwoord was dus: het gevoel is weg en heb niet het vertrouwen dat het nog terugkomt.

's avonds laat, we zitten in bed. "ik zit in de knoop met mijn gevoelens, ik weet niet of ik nog van je houd en door wil met onze relatie" BAM, die kwam hard aan. Ik kijk naast me daar ligt mijn jongste trots, slechts 2,5 week oud. Wat is dit? Een slechte film? Wat overkomt mij nou? In één minuut staat mijn wereld op zijn kop, mijn lief, de vader van onze twee kinderen weet ineens niet meer of hij nog van me houdt?