"Met Evelien." Aan de andere kant wordt een stem geschraapt. "Goedemiddag Evelien, met dokter Metaal spreekt u van de afdeling Gynaecologie." Ik wens hem vriendelijk een goedemiddag terug. "Uhm... ik zou u vandaag even terug bellen over de uitslag van het bloed." Ik ben ondertussen zo zenuwachtig! Ik weet het haast 100% zeker, nee, 1000% zeker! Hij gaat me vast vertellen dat er niets van mijn hormoonhuishouding klopt, dat ik een één of ander iets heb, weet ik wat en dat we meteen gaan starten met medicijnen. "Uhm... Ik heb eigenlijk positief nieuws voor u en dat houdt in dat uw hormoonspiegel perfect in orde is." Het is aan beide kanten stil. Ik moet me even herpakken. "Pardon? Meent u dit?" "Ja ik meen dit serieus." Weer valt er een stilte. "En nu?" "En nu niets." Dokter Metaal klinkt verontschuldigend. "Ik kan op dit moment niets voor u betekenen. Het spijt me heel erg..." " Maar.... waarom heb ik dan zo'n vreemde cyclus?" De teleurstelling klinkt haast door mijn stem. En eigenlijk is dat nergens voor nodig, want dit is toch goed nieuws? Ja toch? "Ik laat u uiteraard niet zomaar gaan. Het is gewoon zo dat uw lengte en gewichtverhouding ver uit elkaar liggen en dat is dan ook de enige rede die ik kan bedenken voor de verstoring in de loop van uw cyclus."