Dag 2015! Een korte blik terug op 2015, en dan vooruit!

2015... wat een jaar! Met behoorlijk wat opstakels en beren op de weg. Een jaar dat veel verdriet, teleurstelling, boosheid en ruzie heeft gekent. Nee, 2015 was voor ons absoluut geen makkelijk jaar...

We begonnen het nieuwe jaar vol goede moed. Ondanks al de ellende van de laatste drie maand van 2014 waren we meer dan vastbesloten dat we ons stinkende best wilden doen om van 2015 een topjaar te maken. Ja... In onze gedachten waren we al opnieuw zwanger, zou het financieel allemaal heel goed gaan en op het werk had manlief al een vast contract ondertekend. Ja.... in onze gedachten ging het ons allemaal voor de wind. 

Well, that escalated very very quickly...

Januari... hoe vervelend wil je het hebben. De eerste kleine tegenslag kwam al gauw. Door een fout van ons contactpersoon werden we anderhalve week lang afgesloten van internet, telefoon en tv. Ideaal! NOT! Gelukkig werd het probleem opgelost en konden we weer verder. 

Okee... als het hier bij blijft, zou fijn zijn.

Het leven leek verder weer wat toe te lachen. Tot half maart. De telefoon gaat,

"Mam?".... "Wat is er?".... "Wacht even! Hoe.... hoe heeft dat kunnen gebeuren! Is alles goed met hem?" .... "En met Josefien.....?" .... "Okee, hou je me op de hoogte?" 

Ik hang op en kijk beduusd voor me uit. Dat was mijn moeder. Ze vertelde dat Jeremy, het vriendje van mijn zusje Josefien, een ernstig auto ongeluk had gehad. Met een sneltreinvaart moest hij tegen een boom aan zijn gereden. Jeremy was er slecht aantoe en lag in coma. Door de klap was zijn motorblok uit de auto geslagen naar de overkant van de weg. Dat gaf al aan hoe ernstig hard het moet zijn gegaan. De vooruitzichten leken voor Jeremy niet goed. Stiekem ben ik dankbaar dat mijn zusje niet bij hem in de auto zat. Gezien de foto's die op internet staan had zij het helemaal niet na kunnen vertellen. Ik denk aan haar, mijn jonge zusje van nog maar 22 jaar die al zoveel voor de kiezen heeft gehad. Als ze dit maar overleefd...

We gingen een heftige tijd tegemoet. Omdat mijn moeder aan de andere kant van het land woont moest ik zo hier en daar een beetje de "vervangmoeder" spelen. Als het niet goed ging met Josefien dan werd mij gevraagd om haar op te vangen in ons ouderlijk huis. Geloof me, ik kan veel aan. Maar mijn zusje met een gebroken hart thuis zien komen omdat ze niet weet hoe haar zielsmaatje uit coma gaat komen, als hij er überhaupt uit zou komen, dat ging me zo vreselijk aan het hart. Wat heb ik gehuild en wat heb ik een verdriet gehad omdat zij zoveel verdriet had. Ik heb gebeden, als een malle! 

"Laat Jeremy alstublieft weer ontwaken uit zijn coma en gezond worden. Alstublieft laat hem niet dood gaan..." 

En het ging langzaam aan beter. Gelukkig, ik had er vertrouwen in dat het uiteindelijk allemaal wel weer redelijk goed zou komen. Nou ja, tot zover het goed kon komen. Mijn zusje kon niet omgaan met de nieuwe Jeremy. Hij had zo'n ernstige hersenbeschadiging opgelopen dat hij ontoerekeningsvatbaar is verklaard. Ze heeft alles voor hem gedaan. Uiteindelijk heeft ze toch een punt achter de relatie gezet.

Dat was nog niet alles. In april kreeg mijn man ontslag, ondanks zijn vaste contract. Hierdoor hebben we een zaak aan moeten spannen tegen zijn inmiddels ex-werkgever wat ons behoorlijk wat geld heeft gekost. Daar kwamen ook nog eens de huisarts bezoeken achteraan vanwege het uitblijven van een zwangerschap. Toen kwam de klap nog na van het verwerken van de miskraam. Het was gebeurtenis, op gebeurtenis, op gebeurtenis. Zonder adempauze of tijd om gebeurtenissen een plekje te geven. Er is echt zo verschrikkelijk veel gebeurd en dit is nog niet eens alles. Het is een wonder dat dit allemaal nog in één jaar pastte. Het is dan denk ik ook vanzelfsprekend dat ik op het matje werd geroepen op mijn werk omdat mijn collega haar zorgen had geuit om mij. Zo ben ik door de huisarts doorgestuurd naar de praktijkondersteuner. Wat ben ik toch dankbaar dat deze vrouw op mijn pad kwam. Zij leerde me hoe ik met al deze situaties om moest gaan. Zij gaf mij de kans om dingen anders te zien en vooral emoties ook een kans te geven om te laten komen en weer te laten gaan. 

Ik weet dat dit alles vreselijk negatief klinkt. Toch kan ik ook terug kijken op positieve gebeurtenissen. Dit jaar heb ik mijn hobby weer opgepakt, tekenen. Hier ben ik in een korte tijd ontzettend in gegroeid en ontvang ik veel lovende reacties. Dit jaar heb ik mede dankzij mijn hobby een stukje van mezelf bloot gegeven door mijn werken te gaan laten zien aan het publiek. Iets wat voor mij een grote opgave is. Ook heb ik afgelopen zomer een super mooie avond gehad in het Shakespeare openlucht theater wat ik altijd al eens wilde bezoeken, ben ik met mijn man een avondje naar Kensington geweest wat helemaal geweldig was en heb ik in december een mooie prijs gewonnen bij Beauty and the Beast. 2015 was ook het jaar waar ik de alpha cursus heb gevolgd. Een cursus waar ik ontzettend veel van heb geleerd en waar ik zoveel lieve mensen heb mogen ontmoeten. Ik heb dit jaar in mijn geloof mogen groeien en daar ben ik dankbaar voor. Het is fijn te weten dat ik terecht kan bij God, en dat er mensen zijn die ook in barre tijden voor ons willen bidden en voor ons klaar staan. Ja, de alpha cursus was zeker een hoogtepunt voor mij in 2015.

Ook in 2016 gaan we wederom ons beste beentje voor zetten. Er liggen in ieder geval al een paar leuke dingen in het verschiet. Halverwege januari gaan Abby en ik onze prijs verzilveren van Beauty and the Beast. Heerlijk een nacht in het Kurhaus overnachten en naar de voorstelling in het Circustheater. In april ga ik met mijn oudste zusje naar de voorstelling  "de Tweeling" aan de andere kant van het land. Ik wil dit jaar ook graag weer naar de eo Jongerendag en als klapper op de vuurpijl heeft Abby geregeld dat we samen naar het uitverkochte concert van Kensington gaan in November in de Ziggo Dome. Do I need to say more?

Yes, want ik heb toch nog één wens voor 2016. Een wens die mijn man en ik al meer dan een jaar hebben, een wens waar ik al de leuke dingen van 2016 zo voor opzij zou willen zetten als dat moest. En dat is toch wel het verwelkomen van een kindje binnen ons gezin. We gaan het meemaken wat 2016 allemaal gaat brengen.

Ik wil jullie allemaal een goed uiteinde wensen. En onthoud, het meeste heb je zelf in de hand. Van iedere situatie kun jij maken wat jij wilt. Maak er een goed jaar van :)