Inmiddels zit ik al ver in mijn tweede trimester, dus het werd eens tijd voor een terugblik. 25 augustus 2021 kwam ik erachter dat ik in verwachting ben van ons tweede kindje. het ging zo'n 2 weken goed voor de kwaaltjes zich aandienden. Ik werd zo moe, dat ik na het avond eten naar bed ging en van 21.00 uur tot 06.00 uur (soms langer) sliep. Mijn eetlust werd steeds minder en ik keek tegen elke maaltijd op. Normaliter kijk ik juist uit naar mijn eetmomenten, omdat ik er elke keer weer een feestje van maak en hier volop van geniet. Nu was mijn motivatie ver te zoeken, want mijn lijf wilde alles behalve voedsel. Heel even na de maaltijd voel ik me beter, maar gauw keert de misselijkheid terug. Dit in combinatie met een rondrennende peuter, maakt dat ik deze weken erg zwaar vond. Uiteindelijk moest ik een paar keer overgeven. No big deal, zou je zeggen, maar overgeven is voor mij écht last resort. Ik kan het gewoon niet. Hoe graag ik het ook wil. Later bleek ik buikgriep te hebben en dat verklaart waarom ik ineens wel kon overgeven. Het virus moest eruit en de controle lag daarom heel even buiten mijn bereik.

25 augustus 2021 - Ik voelde me al een paar dagen moe en niet lekker. "Zal ik een test doen?" Vroeg ik aan Youri. "Wacht nog maar een paar dagen, voordat je weer geld verspilt aan die dingen", was zijn antwoord. Elke maand deed ik een test, of meerdere, omdat mijn menstruatie onregelmatig is sinds ik stopte met de pil, 5 jaar geleden. Ik had er toch een ander gevoel bij, deze keer. Mijn borsten deden zeer en ik zat immers al op dag 36 van mijn cyclus. Dat was wel het uiterste waarop ik ongesteld werd. 

Soms lijkt je doel nog zo ver weg. Het is dan goed om even stil te staan en te kijken wat je tot nu toe al bereikt hebt. Waar stond je, toen je voor het eerst ging werken aan je doel? Ons doel was om een huis te kopen, omdat er een kindje op komst was en we een thuis wilden creëren. Ik was net in mijn tweede trimester toen we begonnen aan onze huizenjacht. Voor mijn gevoel ben ik dus al een eeuwigheid (oké ruim 2,5 jaar) aan dit doel aan het werken. But life happened.

8 juli 2019 - 40 weken + 3 dagen zwanger. Die vorige buikfoto is niets vergeleken met deze! Dit is de laatste foto die ik van mijn buik maakte, voordat ik 2 dagen daarna zou bevallen van mijn dochter.

18 januari 2019 - 16 weken zwanger. Toen ik écht dacht dat ik een buikje kreeg, maar het er eigenlijk uitziet alsof ik te veel sushi op had.. PS dit was onze rommelkamer en moest nog omgebouwd worden tot babykamer 🙋🏻‍♀️

Vanaf het moment dat je zwanger bent, is je brein volop bezig om dat moederinstinct naar boven te halen. Ik heb tijdens mijn zwangerschap gelezen dat je hersenen letterlijk ruimte moeten maken hiervoor en dat dit dan ten koste gaat van je geheugen. Vandaar dus dat vrouwen last hebben van 'pregnancy brain'. Het kan tot 2 jaar na de zwangerschap duren voordat je geheugen weer is zoals het was. Of dit 100% waar is, durf ik niet met zekerheid te zeggen, want geen idee meer waar ik dat heb gelezen, maar het klinkt allemaal heel logisch. 

Ik ben net 23 jaar geworden en vier mijn verjaardag met een heerlijke avond onbeperkt sushi eten samen met Youri. We zijn bijna 3 jaar samen en hebben eindelijk ons leven een beetje op orde. Het is 2018 en ik ben eerder dit jaar gestopt met mijn studie Accountancy. Een studiekeuze moet je niet baseren op wat de buitenwereld van je vindt. Dit was een wijze les die ik destijds leerde. Ik voelde me vrij, had een fijne baan en besloot dat dit mijn tussenjaar zou worden. Ambities om te studeren had ik altijd al, alleen wist ik niet zo goed wat ik precies wilde doen. Dat zou ik dit jaar uitzoeken. Daarnaast had ik in dit tussenjaar een bestuursfunctie bij de Tilburgse Studenten Dansvereniging DanceNation. Ik vierde het leven en genoot overal van. Niet beseffend dat ik er over een jaar heel anders bij zou zitten.