Na de bevalling moesten we een nachtje blijven ivm meconium in het vruchtwater. 

Ik was zo klaar met zwanger zijn...  Ik wilde maar 1 ding en dat was bevallen. Maar ook de bevalling gaf mij onrust. Nachten wakker gelegen. Hoe zou het gaan beginnen...Ik wil geen ruggenprik zal mij dat lukken... Bij elk krampje zou het dan nu beginnen.... Alleen naar de winkel of ergens naar toe deed ik niet meer vanaf 37 weken... stel voor dat mijn vliezen breken... 

Nee mijn zwangerschap was niet gepland. Heel welkom maar zat een jaartje later in de planning. Maar wat een bijzondere vraag vind ik dat.

Het was eindelijk zo ver de eerste afspraak. Eerst bij de verloskundige. Die ons alle informatie gaf over het ziekenhuis mapje controlles etc. Maar al snel gaf ze aan dat ik waarschijnlijk niet meer bij haar kom maar bij de gynaecoloog. Dat klopte dus ook. Een medische zwangerschap zoals ze dat noemde.  De verloskundige kon ons ook niet veel nuttigs vertellen over de zwangerschap en mijn operatie.

Februari 2018 kreeg ik dan eindelijk mijn maagverkleining. Juist voor de toekomst. Aangezien zwanger worden met overgewicht soms lastiger gaat, ik wilde lekker kunnen spelen met mijn kinderen en ze zien opgroeien natuurlijk. Want een kinderwens hadden mijn man en ik zeker. Een jaar na mijn operatie het liefste.