Maagverkleining, zwangerschap en dat tegelijkertijd

Februari 2018 kreeg ik dan eindelijk mijn maagverkleining. Juist voor de toekomst. Aangezien zwanger worden met overgewicht soms lastiger gaat, ik wilde lekker kunnen spelen met mijn kinderen en ze zien opgroeien natuurlijk. Want een kinderwens hadden mijn man en ik zeker. Een jaar na mijn operatie het liefste.

De operatie was goed gegaan en na twee weken was ik weer lekker aan het werken. Tot het moment zo'n vier weken na de operatie.

Ik was heel de dag misselijk. Moest veel overgeven.

Ik dacht misschien te snel weer aan het werk gegaan. Mijn lichaam moet nog wennen etc.

Alleen werd het steeds erger. Na een week had mijn man zo iets doe is een test. Ik was het nog aan het tegen spreken. De volgende dag toch een test gehaald en onder het mom van het zal toch niet, ik doe wel even snel een test. Mijn man was gewoon aan het werken.

Tot ik de test positief zag worden...

Huilend van de schrik belde ik mijn man op.

Blij natuurlijk dat ik zwanger was, maar ook het stukje de onzekerheid. Hoe lang ben ik zwanger? Gaat het wel goed? Zal dit kindje het wel overleven?  Ik was ondertussen ook al 10 kilo afgevallen.... Kon ik dus wel echt blij zijn? 

Toen hij thuis was heb ik het ziekenhuis gebeld. Ik kreeg de verpleegkundige aan de telefoon. Vanuit de chirurgie. Dat was niet bepaald een  leuk gesprek. Ze was echt onaardig aan de telefoon. Dat ik toch wist dat ik niet zwanger mocht worden het eerste jaar etc etc.  

Nee dat wist ik inderdaad en als ik wist dat ik zwanger was had ik de operatie natuurlijk niet door laten gaan. Even later heeft ze mij toch nog goed geholpen!

Over een week kon ik terecht in het ziekenhuis voor de eerste afspraak en een echo!