Alsof je verdrinkt…

Het is omstreeks 11.15 op zondag ochtend, Eduard is net weg om de auto te wassen en ik leg Aden op bed. Evan komt naar boven en komt bij ons onder de deken liggen en trekt deze over zijn hoofd. Dit doet hij vaker als hij bang is dus vraag ik hem wat er aan de hand is.

Mijn lieve Owen, ik ben bang voor de wereld van vandaag. Hoe deze verder zal ontwikkelen en hoe jij en jou broertjes hieren moeten opgroeien.

Daarom vind ik het extra belangrijk om de ogen van de jongens ook met enige regelmaat te laten testen. Zo kan ik in de gaten houden of hun ogen goed zijn en blijven. Zo geeft bijvoorbeeld Owen (onze oudste zoon) zelf aan geen klachten te ondervinden, maar omdat hij toch regelmatig op een schermpje kijkt, hebben wij zijn ogen laten checken.

Steeds meer schoolgaande kinderen hebben stress. Ik begon hierover te lezen omdat we veranderingen in Owen z’n gedrag opmerkte, aan het begin van de Corona periode. Ik schrok hier heel erg van;

De geruchten gaan dat 8 februari de scholen weer open gaan. Ik weet niet zo goed wat ik ervan vind.

Poehee! Nog iets meer dan een maand en onze jongste zoon Aden wordt alweer 1 jaar oud. Gewoon 1! 

Ja ik zal maar met de deur in huis vallen, ik krijg nieuwe borsten en een buikwandcorrectie. Het is een soort taboe waar wij vrouwen niet over willen, kunnen of durven praten , maar wat toch steeds meer vrouwen laten doen.

Evan is nu 2 en een half jaar oud en eigenlijk nog nooit bij de kapper geweest. Hij heeft namelijk zulk prachtig haar met de meest mooie krullen! Die wil deze mama dus niet knippen.