De grootste struggle met een baby/peuter vond ik altijd het tijd maken voor jezelf. En ik heb echt onderschat hoe belangrijk dat is. Dus new mommy’s, de beste tip ever: maak tijd voor jezelf! Je kan zo opgaan in de zorg voor je kindje. Dat er dagen voorbijgaan dat je jezelf niet eens kan aankleden, of make-up op kunt doen... die dagen zijn er of komen er zeker. Maar daartegenover moeten er ook dagen zijn, dat je even geen moeder hoeft te zijn. 

Ik heb het moeder zijn behoorlijk onderschat. Het is tot nu toe pittig geweest in alle fases. Zijn de darmkrampjes voorbij, dan komen de tanden door, of gaan ze proberen te staan wat echt 80 van de 100 keer mis gaat. Vanaf 6 maanden gaan ze door krijgen dat er zoiets bestaat als 'nee', en als je het dan niet mag is het des te leuker om het wel te doen. Of met eten; ineens dingen uitspugen die ze normaal gewoon at. Inmiddels hebben we ook al een oorontsteking doorstaan met 40 graden koorts. Het is pittig in every way. En dit is nog maar het begin.

Voordat ik zwanger werd heb ik ook altijd allerlei crèmes geprobeerd die niet teveel plakken en snel intrekken.
Van lotion sprays tot crèmes voor onder de douche. Geur vind ik ook heel belangrijk, dus nu speciaal getest: crèmes voor tijdens je zwangerschap. Dit zijn de drie pijlers: 

In mijn 19e week werd ik op een nacht wakker met een stekende pijn in mijn borstkas. Ik schrok hier behoorlijk van omdat ik niet wist waar het vandaan kwam. In eerste instantie dacht ik dat het mijn hart was. Maar al gauw merkte ik dat met mijn hartslag niets mis was. Ik had geen benauwd gevoel en verder geen rare klachten als tintelingen of duizelingen. Dus nadat ik even een tijdje rechtop in bed had gezeten, was ik van moeheid weer in slaap gevallen. 
Omdat het best een beangstigend gevoel was, heb ik de volgende ochtend toch maar even de verloskundige gebeld. Zij zei dat het niet de baby kon zijn die aan het schoppen was gezien het vroege stadium waar ik nog in zat, maar dat de klachten wel vaker voorkwamen door de weekmakers. Alles in je lijf is zich aan het voorbereiden om de baby in je buik de ruimte te geven straks. 

Eindelijk was daar de 20 weken echo. Als je niet medisch bent, moet je soms best lang wachten op de volgende echo. En voor mijn gevoel duurde het eeuwen! Het is toch altijd fijn als je weer even mag gluren naar je kindje. Toch is deze echo een serieuze aangelegenheid. Ze meten het kindje helemaal door om te kijken of het goed groeit, ze kijken naar het hartje, nieren, stand van de handjes en voetjes, ruggengraat en nog veel meer. Ze checken bijvoorbeeld ook of de placenta niet voor de uitgang ligt, omdat dan al meteen gekozen wordt voor een keizersnede. Dus verheug je niet teveel, er blijft altijd een mogelijkheid dat er wel een afwijking te zien is.

Deze week alweer 20 weken zwanger. De tijd vliegt, en ik besef nog steeds niet helemaal dat er een kindje op komst is. Weinig last gehad van kwaaltjes, en m’n buik is ook nog van het formaat ‘iets-teveel-gegeten’. Steeds meer mensen vragen ernaar; hoe ik me voel, en waar m’n buikje blijft. Best vervelend op zo’n moment. Maar als mijn buik klein blijft, dan kan ik straks weer eerder in mijn oude spijkerbroeken. Dus elk nadeel heeft zijn voordeel.