Deze kleine meid loopt nu ruim 2 maanden met eczeem plekken die maar niet weg gaan. Lijkt nu door de warmte juist erger te worden. Ondertussen al wat zalfjes geprobeerd ook via de huisarts. Mocht dat niet helpen dan is er via de arts geadviseerd met hormoonzalf.. Maar ik weet het zo niet, iemand ervaring of tips wat bij jou of je kindje helpt. 🤷‍♀️

Een kleine update na aanleiding van mijn vorige blog. Na 3 maanden brildragend zijn wij weer met Loïs terug geweest voor een controle bij de oogpoli. Er zijn weer testen gedaan en ze is vooruit gegaan met haar zicht van beide ogen, gelukkig! Uit de test kwam wel een hele kleine afwijking bij een oog met veraf kijken, maar daar is niets om nu zorgen over te maken. We blijven sowieso onder controle dus er word goed in de gaten gehouden.. 

Wij zijn we met Loïs na het ziekenhuis gegaan. Voor een oogonderzoek. Want wij hadden eigenlijk al vanaf Loïs geboorte een vermoede dat er iets was met haar oogje(s). Ze loensde af en toe met haar linker oog. Bij iedere bezoekje bij de cb kwam het onderwerp na boven en bij twijfel mochten wij altijd extra komen om te onderzoeken. Maar kwam steeds niks uit en ging eigenlijk steeds met gevoel na huis dat het niks was om gerust te maken. Tot dat ze weer begon te loensen, en de laatste keer erg in bleef hangen. Verder merkte we dan ook niks opvallends aan haar. In onze beide familie's komt slechter zien veel voor dus kans is er dat Loïs dit ook heeft geërfd. Wij hebben uiteindelijk besloten en aangeven dat wij graag een doorverwijzing willen, zal dat niet lukken dan via maar de huisarts. We hadden een vervangende jeugdarts en die verwees ons gelijk door. Zo fijn, dan konden we dat eindelijk uitsluiten.

Dragen vind Loïs (helaas) niet meer leuk, met uitzondering als ze moe of ziek is.. Ik hoop dat dit zoals veel dingen een fase is en dat ik haar straks weer veel mag dragen. Maar dan wel op de rug dan kan ook met deze meitai, want voor dragen word nu wel te zwaar.. Heerlijke van dragen is dat we als gezin van die mooie, lange wandelingen kunnen maken.. Zoals hier op het Roosendaalse veld.. 🥰

Alle vrouwen tussen de 30 en 60 jaar ontvangen een uitnodiging van de bevolkingsonderzoek om een uitstrijkje te maken.. Deze heb ik in rond mijn 30ste verjaardag ontvangen en zonder twijfel ook gelijk gedaan. Na +/- 3 weken kreeg ik een telefoontje van de huisarts met de uitslag. Er was HPV en afwijkende cellen gevonden dus ik werd gelijk doorverwezen na het ziekenhuis voor vervolg onderzoek.. Ik schrok en dacht wat betekent dit heb ik nu baarmoederhalskanker?

Want men zegt dat je daar zeker 1 jaar de tijd voor moet nemen. Uiteindelijk kregen wij na 18 maanden onze 1ste positieve test in handen en is onze oudste Keyona (6) geboren.. Nadat het bij de tweede ook weer niet lukte en mijn menstruaties nog steeds onregelmatig waren en soms ook uit bleef, ben ik uiteindelijk doorverwezen naar het ziekenhuis voor onderzoeken. En daaruit kwam de diagnose PCOS.. Gelukkig hadden wij keyona al toen dit werd vastgesteld.. Want jeetje hoe bang en onzeker word je dan, als je een kinderwens hebt. Wij wisten dat zwanger worden zeker mogelijk is met PCOS, alleen dat met de juiste aanpassingen van je leefstijl, veel geduld, een heel veel geluk. Ik ga het hieronder even in het kort uitleggen wat PCOS is..