Bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker

Alle vrouwen tussen de 30 en 60 jaar ontvangen een uitnodiging van de bevolkingsonderzoek om een uitstrijkje te maken.. Deze heb ik in rond mijn 30ste verjaardag ontvangen en zonder twijfel ook gelijk gedaan. Na +/- 3 weken kreeg ik een telefoontje van de huisarts met de uitslag. Er was HPV en afwijkende cellen gevonden dus ik werd gelijk doorverwezen na het ziekenhuis voor vervolg onderzoek.. Ik schrok en dacht wat betekent dit heb ik nu baarmoederhalskanker?

De huisarts stelde me gelijk gerust en zei dat de kans heel klein is dat het baarmoederhalskanker is.. Dat het eerder een voorstadium is en dat het goed behandeld kan worden en juist kan verkomen.. Ook had er een vriendin van mij, in dat jaar ( ook 30 geworden ) ook een afwijkend uitstrijkje en wist al min of meer wat dit allemaal inhield en wat er komen ging.. Gelukkig maar, want eerder had ik er ook nooit over gehoord..

Ik werd gelijk doorverwezen en kon gelukkig heel snel terecht in het slingerland ziekenhuis. De gynaecoloog bekeek de baarmoederhals met een colposcopie. Dat is een kijkonderzoek van de baarmoedermond waarbij ze een aangepaste microscoop (colposcoop) gebruiken. Met een colposcopie kan er beoordeeld worden of er afwijkende cellen zitten in het slijmvlies van de baarmoederhals. De baarmoedermond wordt aangestipt met een azijnzuuroplossing en een soort jodium. Daardoor is het verschil tussen gezond en afwijkend weefsel beter zichtbaar.. Er moest toen ook een biopsie worden uitgevoerd, (dan halen ze een een stukje weefsel weg) om het weefsel verder te onderzoeken.. Deze uitslag van biopt kreeg ik 2 weken later en was pap3b CIN2

Bij CIN2 is het advies afwachten of behandelen. Maar omdat wij een actieve kinderwens hadden, hebben we besloten om gelijk te behandelen ipv afwachten of de afwijking vanzelf verdwijnt. En het idee al om te weten dat er kwaadaardige cellen zitten, vond ik heel naar.

Maar de kans is ook dat het niet vanzelf verdwijnt en het dieper in het weefsel gaat. (Studies laten zien dat bij CIN2 40% binnen 2 jaar vanzelf verdwijnt)

Uiteindelijk heb ik een lisextie behandeling gehad, de gynaecoloog schilt met een metalen lisje het afwijkende weefsel weg.. Dit is normaal gesproken een simpele en pijnloze ingreep, en dat kan dus ook met een plaatselijke verdoving ipv narcose. Maar ondanks de verdoving en pijnstillers, heb dit niet pijnloos ervaren. Of het nou kwam door een paniekaanval of de verdoving werkte gewoon niet? Dat laatste denk ik nog steeds, veel kan ik me er niet meer van herinneren.. Alleen dat ik alleen maar kon huilen van de pijn en verstijfd was van de angst.. Hier heb ik destijds mentaal best veel last van gehad..

Hierna bleef ik wel onder controle bij de gynaecoloog.. Na 6 maanden zou ik weer een uitstrijkje moeten maken en als die normaal is weer over 1.5 jaar en dan volgens de bevolkingsonderzoek om de 5 jaar.. De gynaecoloog gaf ons ook het advies om onze kinderwens tijdelijk stop te zetten tot het eerst volgende uitstrijkje normaal is.. Want behandelen kan niet als je zwanger bent en door de hormonen gaat de celdeling veel sneller.. 

De controle voor het volgende uitstrijkje van 1.5 jaar had ik moeten uitstellen ivm mijn zwangerschap en heb dit paar maanden na mijn bevalling weer gedaan.. Het fijne dat kon gewoon bij mijn verloskundige, Uitslag was goed en loop nu weer mee met de reguliere onderzoek.

Ik verbaas me nog steeds dat veel vrouwen niets met die oproep doen en die brief gewoon in de la gooien. Omdat ze denken dat overkomt mij niet of gewoon om het uit te stellen.. Ik vind het juist fijn dat ik er vroegtijdige bij was en erger heb kunnen voorkomen.. Deze onderzoeken zijn er niet voor niets, want het komt steeds vaker ♡

Ik ben benieuwd, laat jij je checken of beland jou uitnodiging in de la?