Daar zit ik dan, op het schoolplein in het zonnetje. Ik klets wat met andere moeders die nergens last van schijnen te hebben. Ik lach en klets mee, en kijk ondertussen naar de gesloten deuren wetende dat mijn eerstgeborene daar blij en opgewonden zit te wachten tot hij naar de bus mag lopen. Om 6.30 uur stond hij al bij het bed. "Kom op mam, de bus die komt er al bijna aan je moet er nu echt uit anders komen we te laat "

Het zweet breekt me uit als ik een kijkje neem in de speeltuin. Ik zie Siem, Figo en nog een paar andere belhamels stunten op hun eigen gemaakte "schans". Ik visioenen: valpartijen, tanden door de lip, stukjes van de tanden afgebroken, grote gaten in de broeken en in hun hoofden en verzwikte en gekneusde enkels.

Onze oudste zoon van 6 sinds een paar weken mijn oude iPhone 4s in gebruik.

Ochtend 1 als leesmoeder zit erop.