9 jaar geleden
Tand door de lip, ketting van de fiets...
Soms zie je dingen waarvan je denkt had ik het maar niet gezien... Neem bijvoorbeeld je kinderen die enorme lol hebben met....
Het zweet breekt me uit als ik een kijkje neem in de speeltuin. Ik zie Siem, Figo en nog een paar andere belhamels stunten op hun eigen gemaakte "schans". Ik visioenen: valpartijen, tanden door de lip, stukjes van de tanden afgebroken, grote gaten in de broeken en in hun hoofden en verzwikte en gekneusde enkels.
Ik wil ingrijpen en roepen neeeee jongens niet doen!!!
Maar de beelden uit mijn eigen jeugd schieten in flitsen voorbij.
Ik zie mijn broers boven in de lantarenpalen, bomen, en in eigen gemaakte hutten waar grote spijkers uit steken. Ik zie ook hun geïmproviseerde crossbanen hun zwarte handen en gezichten. Ik zie ook de gaten in de kleding en zelfs dokterbezoekjes met gebroken ledematen, bebloede hoofden en hechtingen. Ik krijg een blij gevoel. Wat hebben we het mooi gehad als kind.
Huh???
Wat??
Hoe kun je dit nou als een mooie herinneringen zien??
Levensgevaarlijk dit!
Onverantwoord dat je dit toelaat! Grijp in!!!!!
De andere stem in m'n hoofd weet al precies wat anderen hoogst waarschijnlijk ook denken. Er volgt een strijd tussen de mooie herinneringen en de het "gezonde verstand ".
Ik kijk toe.. Ik grijns en ik besluit ze te laten.. Ik loop weg en doe alsof ik niets gezien heb, en bid dat ze ongedeerd vanzelf thuis komen.
Boys will be boys.
En deze boys mogen ook net als m'n broers echte jongens zijn en harden in deze wereld
Anoniem
Heerlijk om te lezen en zo herkenbaar. Wij hebben een dochter en een zoon, maar ons meisje doet ook zulke dingen. Ze klimt in bomen en lantaarnpalen en noem maar op. Schoon thuiskomen doet ze niet, maar ik kan daar alleen maar van genieten. We hebben ook al wat uurtjes met haar bij de huisartsenpost doorgebracht. Twee littekens in haar wenkbrauw, aan elke kant een door twee keer te vallen met haar fiets Een gebroken arm omdat ze van de glijbaan naar beneden kukelde. En gelukkig wat dingen waar ze dan met een schrammetje vanaf kwam.
Anoniem
Wauw met drie zonen is dat los laten zeker wel van belang. Ik denk dat je er niet aan ontkomt! En wat je zegt, boys will be boys. Van valpartijen leren ze... (of niet :p)