Het heeft even geduurd, maar bij deze weer een blog van mij!

De twintig weken echo vond ik een hele spannende, helemaal in deze tijd. Ik moest alleen naar binnen en we mochten tijdens de echo videobellen. Gelukkig is die mogelijkheid er en kon ik een usb stick kopen met foto's en de hele echo. Ik had een kaartje gekocht waar de echoscopiste het geslacht op kon schrijven zodat we dit toch dit samen konden ontdekken. Ik was erg zenuwachtig, toen ik ging liggen was het eerste wat ze zei, ik wil eerst een kloppend hartje zien. Deze uitspraak maakte alles nog spannender, het blijft toch iets onwerkelijks dat het hartje deze zwangerschap wel klopt. Snel heeft ze het hartje in beeld en die klopt erg mooi! Dat is een opluchting, nu hopen dat alles er goed uit ziet. Eerst langs de schedel, we zien de hersens zitten en zelfs de kleine hersentjes kunnen we zien. Allemaal goed gekeurd dan door naar de handen, voeten, teentjes en vingertjes, aan elke voet 5 en aan elke hand ook 5. Wat mooi om te zien! De niertjes zien er goed uit en er is genoeg vruchtwater. Nog even naar de hartkleppen, de hartkamers, en de aorta kijken. Nu ligt onze kleine met het hoofd in mijn heup. Na een hoop gedraai en gedruk ligt onze kleine iets beter en kan ze het hartje en de aorta goed bekijken. Ook deze komen goed door de keuring! We zijn geslaagd voor nu dan, uit eindelijk weten we pas echt zeker dat onze kleine niks mankeert als het gezond geboren word. Maar we zijn opgelucht en blij. Nu kunnen we eindelijk gaan genieten! De echoscopiste schrijft op de kaart het geslacht en als ik weer in de auto kom maken we de kaart samen open. We kunnen niet wachten tot we thuis zijn! We krijgen een jongen! Wauw! Samen moeten we even huilen van geluk. Het is ook raar zo in deze tijd. We rijden snel naar huis en onderweg vertellen we aanstaande opa's, oma's, oom's en tante's dat alles goed is gekeurd! Thuis staan cupcakes klaar die we alleen nog even moeten vullen met de juiste kleur. Deze brengen we s avonds rond, iedereen is blij en gelukkig! Nu genieten met een grote G! 💙💙

Een goede termijn echo.

Het is nog onwerkelijk maar waar, ik ben weer zwanger! Met kerst hadden we een positieve test in handen. Nog maar 5 weken inmiddels maar we hebben eindelijk weer positief getest. Ik wou dit toch even met jullie delen. Over 2 weekjes mogen we voor onze eerste echo. We vinden het allebei erg spannend en ik kan het nog niet geloven. Ook ben ik nog erg voorzichtig om er van te genieten, maar er groeit weer iets kleins in mij 🥰

Wat duurt het toch lang. Dat wachten tot je cyclus weer rond is. Misschien duurt het voor mijn gevoel ook zo lang omdat ik er zo mee bezig ben. Mijn hele omgeving lijkt wel zwanger. Alle reclames die ik op tv zie of hoor gaan over zwangerschap. Soms word ik er gek van. Die onzekerheid bah. En ik mag zeker niet klagen want als ik al die verhalen soms lees, mogen wij onze handen dichtknijpen dat het bij ons in 1x was gelukt. Maar ik weet hoe het voelt om zwanger te zijn. We waren zo verliefd op dat kleine ding in mijn buik. En ik mis dat zo...

In mijn vorige blog vertelde ik dat ik dacht dat het gelijk weer raak zou zijn na mijn curretage. Helaas was dit toch niet het geval.

4 weken is het inmiddels geleden dat ik gecurreteerd ben. Ik heb gegokt op mijn eisprong. Ik dacht ongeveer 2 weken na mijn curretage. Maar toen ik ineens erg veel last kreeg van slijm verlies, (echt dik slijm) ben ik even gaan googelen. Dit kan zijn dat het mijn cervix slijm is. Als je slijm wat dik en doorzichtig is kan het zijn dat je eisprong in aantocht is. We hebben dus die 2 dagen gemeenschap gehad. En dan begint het lange wachten. Wachten tot je misschien een van je eerste kwaaltjes voelt.

Het was zover de dag van de termijn echo. Zenuwachtig zaten we in de wachtkamer van de verloskundige. Weer met een volle blaas want dit moest. Hoe groot zal het kindje nu zijn? Hoe zal het eruit zien? We waren zo nieuwsgierig.

Nog een beetje bijkomen van wat we net op de test hadden gezien, knuffelden we elkaar. En nu? Vroeg mijn vriend zich af. Ik vertelde dat ik al op internet had gelezen dat ik nog niet gelijk actie hoefde te ondernemen. Laten we het eerst maar even bezinken vertelde ik hem.