Yes gelukt! Leuke manier om de jas aan te doen! 🧥🎉

Hierboven op de foto was hij alweer vrolijk gelukkig, een half uurtje na de val

🐧 Hᴇᴛ ᴠᴇʀʜᴀᴀʟ ᴠᴀɴ ᴅᴇ ᴏɴsᴄʜᴜʟᴅɪɢᴇ ᴘɪɴɢᴜɪɴ ᴅɪᴇ ᴡᴇʀᴅ ᴀᴀɴɢᴇᴠᴀʟʟᴇɴ ᴅᴏᴏʀ ᴇᴇɴ sʟᴇᴜᴛᴇʟ 🔑 𝑾𝒂𝒏𝒏𝒆𝒆𝒓 𝒋𝒆 𝒌𝒊𝒏𝒅 𝒊𝒆𝒕𝒔 𝒑𝒂𝒌𝒕 𝒆𝒏 𝒉𝒆𝒕 𝒆𝒓𝒈𝒆𝒏𝒔 𝒘𝒆𝒈𝒔𝒕𝒐𝒑𝒕 𝒘𝒂𝒂𝒓 𝒋𝒆 𝒉𝒆𝒕 𝒏𝒐𝒐𝒊𝒕 𝒘𝒆𝒆𝒓 𝒛𝒐𝒖 𝒗𝒊𝒏𝒅𝒆𝒏. De bewuste dag werd buiten voor ons huis een nieuw doek voor het zonnescherm geplaatst. De oude hing er nl nogal treurig bij. Om te zorgen dat de mannen makkelijk bij ons naar binnen konden, mocht de voordeur dichtvallen, had ik afgesproken om de sleutel in de voordeur te doen. Zo gezegd, zo gedaan. Een tijd later op die dag, nadat het doek al lang gefikst was, wilde ik naar de supermarkt en pakte mijn sleutelbos. "Oja, de huissleutel!" Hm waar zouden ze die hebben gelaten? Ik kon de sleutel 𝘯𝘦𝘳𝘨𝘦𝘯𝘴 vinden. Dus het bedrijf gebeld om te vragen of ze de sleutel misschien per ongeluk hadden meegenomen? "Nee mevrouw, wij hebben nooit een sleutel gezien!" "We dachten dat u het vergeten was en alleen de deur open had gezet" "𝘏𝘶𝘩?!!" Even begon ik aan mijn eigen geheugen te twijfelen - - nog steeds de zwangerschaps dementie? Of door het slaaptekort? - - Maar ik wist echt 100% zeker dat ik de sleutel in de deur had gedaan. Toen besloot ik het Niel maar eens te vragen aaangezien hij bij de deur had staan kijken wat er allemaal gebeurde.... "Niel, heb jij de sleutel uit de voordeur gehaald ?" --Vol trots 🙄-- "Ja!" "Waar is die nu dan?" "In de pinguin" "huh, waar?" "IN de pinguin mama" - - "Waar is de pinguin dan?" "Weet ik niet" Zoektocht nr 2..... En jahoor... Achterin de pinguin zat een klein gaatje en daar had meneer de sleutel helemaal ingestopt (niet zoals op de foto) Daar had ik zelf nou NOOIT gezocht... En ik had de sleutel daar ook sowieso nooit zien zitten! Gelukkig wist Niel het zelf nog... 🙈 Hij zit nu weer veilig aan mn sleutelbos 😅 En ja, Niel moet naar de kapper 🙈 #loedermoeder

𝑊𝑖𝑒 ℎ𝑎𝑑 𝑒𝑟 𝑜𝑜𝑘 𝑓𝑜𝑜𝑑𝑐𝑟𝑎𝑣𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑡𝑖𝑗𝑑𝑒𝑛𝑠 𝑑𝑒 𝑧𝑤𝑎𝑛𝑔𝑒𝑟𝑠𝑐ℎ𝑎𝑝? 𝐼𝑘 𝑏𝑒𝑛 ℎ𝑒𝑒𝑙 𝑏𝑒𝑛𝑖𝑒𝑢𝑤𝑑 ℎ𝑎ℎ𝑎. 𝐇𝐢𝐞𝐫 𝐳𝐢𝐞 𝐣𝐞 𝐦𝐢𝐣 𝐨𝐩 𝐦𝐢𝐣𝐧 7𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐣𝐚𝐚𝐫𝐝𝐚𝐠 𝐨𝐩 𝐩𝐨𝐟𝐟𝐞𝐫𝐭𝐣𝐞𝐬 𝐭𝐫𝐚𝐤𝐭𝐞𝐫𝐞𝐧. 𝐁𝐥𝐢𝐣𝐥𝐛𝐚𝐚𝐫 𝐡𝐚𝐝 𝐢𝐤 𝐭𝐨𝐞𝐧 𝐚𝐥 𝐞𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐣𝐳𝐨𝐧𝐝𝐞𝐫𝐞 𝐛𝐚𝐦𝐝 𝐦𝐞𝐭 𝐝𝐢𝐞 𝐥𝐞𝐤𝐤𝐞𝐫𝐞 𝐤𝐥𝐞𝐢𝐦𝐞 𝐝𝐢𝐤𝐤𝐞𝐫𝐭𝐣𝐞𝐬... 𝐓𝐢𝐣𝐝𝐞𝐧𝐬 𝐝𝐞 𝐨𝐧𝐠 37𝐰𝐤 𝐢𝐧 𝐝𝐞 𝐳𝐰𝐚𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬𝐜𝐡𝐚𝐩 𝐯𝐚𝐧 𝐍𝐢𝐞𝐥, 𝐡𝐞𝐛 𝐢𝐤 𝐞𝐞𝐧 𝐰𝐞𝐞𝐤 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐠𝐞𝐝𝐫𝐨𝐨𝐦𝐝 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐩𝐨𝐟𝐟𝐞𝐫𝐭𝐣𝐞𝐬. 𝐍𝐚 𝐝𝐢𝐞 𝐰𝐞𝐞𝐤 𝐰𝐚𝐫𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐢𝐧 𝐀𝐦𝐬𝐭𝐞𝐫𝐝𝐚𝐦 𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐚𝐫 𝐡𝐞𝐛 𝐢𝐤 𝐝𝐚𝐧 𝐨𝐨𝐤 50 𝐩𝐨𝐟𝐟𝐞𝐫𝐭𝐣𝐞𝐬 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐛𝐢𝐧𝐧𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐰𝐞𝐫𝐤𝐭. (𝐉𝐚 𝐢𝐤 𝐡𝐚𝐝 𝐡𝐞𝐭 𝐰𝐞𝐥 𝐠𝐨𝐞𝐝 𝐠𝐞𝐥𝐞𝐳𝐞𝐧 𝐡𝐨𝐞 𝐠𝐫𝐨𝐨𝐭 𝐝𝐞 𝐩𝐨𝐫𝐭𝐢𝐞𝐬 𝐰𝐚𝐫𝐞𝐧, 𝐝𝐮𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐥𝐚𝐠 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐚𝐚𝐧 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐬𝐥𝐞𝐜𝐡𝐭𝐳𝐢𝐞𝐧𝐝𝐡𝐞𝐢𝐝 𝐡𝐞𝐡𝐞) 𝐃𝐞 𝐨𝐛𝐞𝐫 𝐯𝐫𝐨𝐞𝐠 𝐛𝐢𝐣 𝐝𝐞 2𝐞 𝐛𝐞𝐬𝐭𝐞𝐥𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐯𝐚𝐧 20 𝐩𝐨𝐟𝐟𝐞𝐫𝐭𝐣𝐞𝐬 "𝐨𝐟 𝐞𝐫 2 𝐯𝐨𝐫𝐤𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐣 𝐦𝐨𝐞𝐬𝐭𝐞𝐧?" (𝐎𝐨𝐤 1 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐦𝐚𝐧) 𝐍𝐨𝐮, 𝐍𝐞𝐞 1 𝐯𝐨𝐫𝐤 𝐢𝐬 𝐠𝐞𝐧𝐨𝐞𝐠. 𝐙𝐢𝐣𝐧 𝐠𝐞𝐳𝐢𝐜𝐡𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐳𝐨 𝐠𝐫𝐚𝐩𝐩𝐢𝐠. 𝐃𝐚𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐝𝐚𝐧 𝐨𝐨𝐤 𝐡𝐞𝐭 𝐞𝐧𝐢𝐠𝐞 𝐠𝐫𝐚𝐩𝐩𝐢𝐠𝐞 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐢𝐤 𝐛𝐞𝐧 '𝐬 𝐧𝐚𝐜𝐡𝐭𝐬 𝐧𝐨𝐠 𝐧𝐨𝐨𝐢𝐭 𝐙𝐎 𝐦𝐢𝐬𝐬𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐠𝐞𝐰𝐞𝐞𝐬𝐭. 𝐌𝐚𝐚𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐰𝐚𝐚𝐫𝐝 𝐰𝐚𝐦𝐭 𝐡𝐞𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐡𝐞𝐞𝐫𝐥𝐢𝐣𝐤!

Hoe mooi is het om te beseffen dat je kind(eren) helemaal bij je horen 💚

𝗛𝗲𝗯 𝗷𝗶𝗷 𝗼𝗼𝗸 𝘄𝗲𝗹 𝗲𝗲𝗻𝘀 𝗱𝗮𝘁 𝗷𝗲 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗷𝗲 𝗸𝗶𝗻𝗱(𝗲𝗿𝗲𝗻) 𝗸𝗶𝗷𝗸𝘁 𝗲𝗻 𝗱𝗲𝗻𝗸𝘁 "𝗪𝗮𝘂𝘄, 𝗱𝗶𝘁 𝗶𝘀 𝗲𝗰𝗵𝘁 𝗴𝗲𝘄𝗼𝗼𝗻 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗸𝗶𝗻𝗱"? "𝗢𝗼𝗶𝘁 𝘇𝗮𝘁 𝗷𝗶𝗷 𝗶𝗻 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗯𝘂𝗶𝗸 𝗲𝗻 𝗺𝗼𝗲𝘁 𝗷𝗲 𝗻𝘂 𝗲𝗲𝗻𝘀 𝗸𝗶𝗷𝗹𝗲𝗻!"

𝗢𝗵 𝗯𝗼𝘆... 𝗠𝗶𝗷𝗻 𝗸𝗶𝗻𝗱 𝗵𝗲𝗲𝗳𝘁 𝗺𝗶𝗷 𝗻𝗲𝘁 𝘄𝗲𝗲𝗿 𝗹𝗲𝗸𝗸𝗲𝗿 𝗺𝗲𝘁 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗻𝗲𝘂𝘀 𝗼𝗽 𝗱𝗲 𝗳𝗲𝗶𝘁𝗲𝗻 𝗴𝗲𝗱𝗿𝘂𝗸𝘁 𝗱𝗮𝘁 𝗶𝗸 𝗺𝗲𝘁 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗿𝗲𝗰𝗵𝘁𝗲𝗿𝗼𝗼𝗴 𝗻𝗶𝗸𝘀 𝘇𝗶𝗲. 𝗗𝗲 𝗼𝗼𝗿𝘃𝗲𝗿𝗱𝗼𝘃𝗲𝗻𝗱𝗲 𝘀𝗽𝗲𝗰𝗶𝗮𝗹𝗲 𝗽𝗲𝘂𝘁𝗲𝗿 𝘀𝘁𝗶𝗹𝘁𝗲 𝗵𝗮𝗱 𝘁𝗼𝗰𝗵 𝘄𝗮𝘁 𝗮𝗹𝗮𝗿𝗺𝗯𝗲𝗹𝗹𝗲𝗻 𝗯𝗶𝗷 𝗺𝗶𝗷 𝗺𝗼𝗲𝘁𝗲𝗻 𝗹𝗮𝘁𝗲𝗻 𝗮𝗳𝗴𝗮𝗮𝗻, 𝗺𝗮𝗮𝗿 𝘄𝗮𝗮𝗿𝘀𝗰𝗵𝗶𝗷𝗻𝗹𝗶𝗷𝗸 𝘄𝗮𝘀 𝗶𝗸 𝗻𝗮𝗮𝘀𝘁 𝗵𝗮𝗹𝗳 𝗯𝗹𝗶𝗻𝗱 𝗼𝗼𝗸 𝘁𝗶𝗷𝗱𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗱𝗼𝗼𝗳 𝗴𝗲𝘄𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻...

𝗠𝗶𝗷𝗻 𝘃𝗿𝗶𝗲𝗻𝗱, 𝗻𝘂 𝗺𝗮𝗻, 𝘄𝗮𝘀 𝗺𝗲𝘁𝗲𝗲𝗻 𝗯𝗹𝗶𝗷 𝗺𝗲𝘁 𝗱𝗲 𝗼𝗻𝘃𝗲𝗿𝘄𝗮𝗰𝗵𝘁𝗲 𝘇𝘄𝗮𝗻𝗴𝗲𝗿𝘀𝗰𝗵𝗮𝗽. 𝗗𝗮𝘁 𝘃𝗼𝗻𝗱 𝗶𝗸 𝘄𝗲𝗹 𝗵𝗲𝗲𝗹 𝗳𝗶𝗷𝗻! 𝗪𝗲 𝘄𝗮𝗿𝗲𝗻 𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿𝘁𝘂𝘀𝘀𝗲𝗻 4 𝗷𝗮𝗮𝗿 𝘀𝗮𝗺𝗲𝗻 𝗲𝗻, 𝗻𝗮 𝗻𝗲𝘁 𝗲𝗲𝗻 𝘄𝗮𝘁 𝘁𝘄𝗶𝗷𝗳𝗲𝗹𝗮𝗰𝗵𝘁𝗶𝗴𝗲 𝗽𝗲𝗿𝗶𝗼𝗱𝗲 𝗴𝗲𝗵𝗮𝗱 𝘁𝗲 𝗵𝗲𝗯𝗯𝗲𝗻, 𝗲𝗿 𝘄𝗲𝗹 𝘂𝗶𝘁 𝗱𝗮𝘁 𝘄𝗲 𝘀𝗮𝗺𝗲𝗻 𝘃𝗲𝗿𝗱𝗲𝗿 𝘄𝗶𝗹𝗱𝗲𝗻. 𝗭𝗲𝗹𝗳 𝗵𝗮𝗱 𝗶𝗸 𝗻𝗼𝗴𝗮𝗹 𝗴𝗲𝗺𝗶𝘅𝘁𝗲 𝗴𝗲𝘃𝗼𝗲𝗹𝗲𝗻𝘀 𝗼𝘃𝗲𝗿 𝗱𝗲 𝘇𝘄𝗮𝗻𝗴𝗲𝗿𝘀𝗰𝗵𝗮𝗽 𝗼𝗺 𝗲𝗲𝗿𝗹𝗶𝗷𝗸 𝘁𝗲 𝘇𝗶𝗷𝗻. 𝗣𝗮𝘀 𝗻𝗮𝗮𝗿𝗺𝗮𝘁𝗲 𝗱𝗲 𝗺𝗮𝗮𝗻𝗱𝗲𝗻 𝘃𝗲𝗿𝘀𝘁𝗿𝗲𝗸𝗲𝗻 𝗸𝗿𝗲𝗲𝗴 𝗶𝗸 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗲𝗲𝗻 𝗴𝗲𝗹𝘂𝗸𝗸𝗶𝗴 𝗴𝗲𝘃𝗼𝗲𝗹 𝗲𝗿𝗯𝗶𝗷.