Profile icon Profiel News icon Posts (3)
Blog image
  • #ongeluk
  • #ziekenhuis
  • #newborn
  • #draagdoek
  • #schuldgevoel
  • #schedelbreuk

Gebroken hoofd, gebroken hart (deel 3)

"Ja, dat zal best, maar het gebeurde mij"

Terug in de triagekamer kan ik niks anders meer doen dan wachten. Met Olle nog altijd slapend op mijn borst, kijk ik de minuten weg op de klok. Ik weet op dat moment niet eens meer precies hoe lang ik al hier zit, hoe lang ik in welke wachtkamer gezeten heb. Ik weet wel dat ik moe ben, heel moe; van de zorgen om Olle, van het huilen en van het telkens opnieuw herbeleven van dat ene moment: "pok" en die ijzige schreeuw van Olle die erop volgde. 

Artikel lezen
7 Reacties tonen
Blog image
  • #schuldgevoel
  • #newborn
  • #spoedeisendehulp
  • #ongeluk

Gebroken hoofd, gebroken hart (deel 2)

"Hou nou eens op over die knie en bekommer je om m'n zoon".

Als we stoppen bij mijn ouders thuis, voel ik me gek genoeg wat kalmer. Nog altijd ben ik ervan overtuigd dat het mis is met Olle, maar de warmte van mijn ouderlijk huis brengt me even tot rust. Mijn man loopt eerst naar binnen, ik volg met Olle in mijn armen. Bij het zien van mijn ouders barst ik weer in tranen uit. "Hij is gewoon op zijn hoofd gevallen, ik heb geprobeerd hem te beschermen, maar het lukte niet".  Zij en mijn man kalmeren me. "Het loopt allemaal wel los. Dit kan gebeuren. Laat hem maar even goed nakijken".  Olle oogt kalm, slaapt en is soms even wakker. Veel verplaatsen vindt hij duidelijk niet fijn. Dus ik hou hem dicht bij me. 

Artikel lezen
10 Reacties tonen
Blog image
  • #newborn
  • #ongeluk
  • #huisartsenpost
  • #draagdoek
  • #schuldgevoelens

Gebroken hoofd, gebroken hart (deel 1)

“Cancel die rondleiding maar, ik wil dat hij gezien wordt”.

Het is 5 Augustus 2021. Olle is alweer 3 weken oud. We zitten op een blauwe wolk met grijze randjes. Want naast dat we genieten van het feit dat onze Olle ons leven verrijkt, dealen we anderzijds met de onzekerheid die het ziek zijn van mijn vader met zich meebrengt. Mijn vader, de trouwe dinsdagoppas van onze oudste zoon ondergaat chemo’s tegen borstkanker. Omdat het allerbelangrijkste is dat hij zich kan focussen op zijn herstel, zoeken we naar oplossingen om onze jongens op te vangen na mijn zwangerschapsverlof. Onze oudste zoon kan een dagje extra naar mijn schoonmoeder, die 45 minuten verderop woont. Voor Olle, die ik hiervoor te klein vind, toch maar dat kinderdagverblijf. Ik heb contact opgenomen met het KDV in ons dorp en verteld dat we op zoek zijn naar opvang voor onze kleinste man. Op de uitnodiging voor een rondleiding ga ik in. Mijn kostbaarste bezit moet goed verzorgd worden, dus wil ik graag met eigen ogen even zien. 

Artikel lezen
9 Reacties tonen